Garip bir hayatım var okuyucu, ben de bilmiyorum ki... Çok daha normalleşti her şey, yaralarım iyileşti (fiziki olanlar) ve yüzüm güleçleşti, yalnız adam senfonisi galiba sona erdi... Bir de o ansızın kabuslar olmasa geceleyin, alakasız bir yerde alakasız birini yüzü, sesi, bir yerde çalan bir şarkı, hatırası olan bir obje de çıkmasa tam olacak karşıma ama buna şükür...

Selam, Benle yeni tanıştın şimdi sen, kafanda ilk izlenim oluştu tabii -iyi mi kötü mü bilmiyorum- dibini kazımaya meyledip beni stalk'ladın ve bu yazıyı okuyorsun, öncelikle iyi okumalar dilerim. İlk olarak bilmeni isterim ki zararsız biriyim, yollarımızı ayırdığımız kişiler dahi şayet biraz kendilerine saygıları var ise onlara zarar verdiğimi söylemez zaten. Senin beni tanımaya çalıştığın gibi benim de seni

Geçmiyor işte anasını sattığım, niye geçsin ki? Mutlu yatıyorum, sahi çok mutlu yatıyorum, hem de ciddi yorulduğum güzel bir haftanın ardından yapıyorum bunu... Sonra derken bi'kabus, hop uyanıyorum, korkulu kabus da değil üstelik, acılı kabus. Sinemaya çok kafa patlattığımdan mı bilmiyorum ama tüm kabuslarım en derin acılarla yazılmış sanki... Tek başınaydım lan ben, hepinizden daha tektim ve hala