Arkasını dönüp yürümeye başladı, kol saatine baktığı falan yoktu ama iki kırk altıyı gösterdiğini bilmemesi gerekmezdi diye düşündü. General Tevfik Sağlam caddesinden aşağı hızlı adımlarla vurdururken paltosunun uçuşması ona ilk defa kendini Superman gibi hissettirmişti, sanki herkes hayatında birkaç defa kendini Superman hissediyormuş gibi düşünüp yüzü asık devam etti, caminin önünden inerken arkasındaki kadının telefon konuşması kulağını tırmalıyoru.

Bir şeylerin değişmesini ummadığım günlerden biriydi yine, baba mirası -tabii biraz da zorla- on iki küsür yıldır sürdürdüğüm istikrarla kaldırdım kepenkleri tekrardan bir öncekine misillemeymiş gibi bir feryatla inleyen Ankara sabahında, Altıngöz Foto'ya bir kısmımız hoş geldiniz. Bir kısmımız diyorum çünkü çoğunuzun hoş geldiğini söylemek gülünç kaçardı; bu çoğunluğun vergi memurlarından, alacaklılardan, elektrik idaresi yetkililerinden, sümüklü sünnet çocuklarından