İnsanoğlu garip,ben mi?çocukların önünde tartışmayalım istersen;dün İstanbul'a gittim,bugün dönüyorken patladı;bu konuda herkesin sosyal medyada haldır haldır savurduğu pek çok işe yaramaz (ne yazık ki) cümleye bir yenisini ekleyecek durumda da hissetmiyorum kendimi.Arka fonda Handel - Sarabende çalıyor yine bir klişe olarak,sanırım size biraz başka şeylerden söz etmenin vakti geldi de geçiyor... Bir masaj,vücut teması olmaksızın birkaç el hareketi

Kadere itirazım yok tabi,başa gelen çekilir,hükme rest çekilemez;ama bıktım be,gına geldi.Bu derdi başıma ben açmadım,biraz da bu yüzden egzersizi,ameliyatı,hastanesi,tedavisi bilmem nesi,hepsinden bıktım.Bu konuda adı edilebilecek bütün klişeleri ezberledim;"Kendi iyiliğin için","Mecbursun" falan filan... Ömrünün sonuna kadar yok skolyozu yok bilmem nesi,hepi topu kaç senelik ömrümüz olacak zaten,onun da yarısı bunlarla.Bu derdi kendi başıma kendim açmış olsam eyvallah diyeceğim,cezadır,şudur-budur yapacağım

Kimsenin bana bunu ima ettiği falan olmadı da durup şunu düşündüm az evvel;biri var,bu bir diğerini tahmin edilemeyecek hükümlülükte sevmiyor,özlüyor ve vesaire;ama mesaj falan atmıyor,bunu başkalarına dahi dile getirmiyor,bu yönde herhangi bir eylem göstermiyor;insanların onun artık sevmeyi bıraktığını düşünmesi(belki sevdiğinin bile) nasıl bir durumdur sizce?Dip not,sevilen sevilmişliğinden haberdar,ama sevmemiş işte,hala sevildiğinden haberdar mı bak orası da meçhul... Siz

Bir çiçeğin bedenine dokundum bugün,ona da yaprak deniyor sanırım ama bence yaprak şu su damlasını da andırabilen ve yeşil olan,her neyse...Hem pürüssüzdü hem de yumuşacık,işaret ve baş parmağım arasında biraz okşadım,onun da bir canı olduğunu ve bunu yapmamdan hoşlanıyor olabileceğini düşündüm,lakin ardından elimi çekip parmak uçlarıma baktım ve birbirine sürttüm parmak izi denen şeyin varlığından ötürü falan olsa

Sabahın otuziki buçuğundayız,kimin hangi hakikatten söz etmeyi gözü keser;mahallemizde günden güne artan zenci sayısının etnik ve kültürel bir çeşitlilik sağlamayacağı ne malum,belki Meyveli Sokak'ta da can bulur Reggae yapan sokak müzisyenleri,ardından şahinlerde Chopin'in ikinci sonatının otuzbeşinci operası,Cenaze marşı diye tuhaf bulunmaktan ziyade,bir klasik müzik olarak tutkuyla dinlenir,bununla kalmayıp örneğin kahvehanelerde çoklu evren teorisi gibi konulara değinen hararetli lakin

Anlamındayım her şeyin,bu defa da yine farksız,olmayacağı bariz bir sevda;zerre içimden gelmiyor ama olur ha bilimsel konuşmak gerekirse diye söylüyorum,öznel ve nesnel,kesin ve muallak türlü bulgu çerçevesinde bariz.Yanisi onu sevdiğimden söz etmeyeceğim ona,bu defa susacağım... Yine devam edeceğim onunla konuşmalara güç de olsa,aramızdaki ilişki her ne şekildeyse öyle de kalacak,anlatmalı mı anlatmamalı mı,bilmeye hakkı var mı yok mu

Tutkuyla yapılan işten emin olmak gibi bir kaygı barındırmazsınız,gözünüz kapalı yola çıkabilirsiniz;benzersiz bir niteliktir çünkü,bundan iyisi Şam'da kayısı dedikleri cinsten işte.Aşkın da gayet yüce temellerinden biri muhterisliktir,yanisi muhteris olmayan kişi ancak kısmen aşık olabilir;öyle olmak demek her gün ellerinde çiçekler,odalarda mumlar,romantiklik fışkiyesi gibi dolanmak değildir;bir muhteris haddinin de ötesinde,gazap gibi sessiz bir ciddiyet barındırır,çoğu zaman belli olmamaktan yanadır

Uzak abi biliyor musun,kendi yakındır belki ama ihtimalleri uzak,yaşanması uzak,aşık olduğunu demesi uzak,her boku uzak afedersin,çok afedersin,hatta n'olursun affet;bilakis gam denen bu elzem,ikrardan her daim mahrum kıldı beni.Kötü mü ettim ben,çok da düşündüm bunu inan,hakikaten bir kötülük mü ettim diye ama yok,yok işte.Yok da bir uzaklık birimidir ayrıca,bunu anladım yazık ki;dün onun o tatlı çocukluk resmini gördüğümde anladım

Daha öte ne sebep sunabilirim bilmem,sevdiğimi dersem gidecek,gider,kalsa bile şu anki gibi asla olmayacak;önceden de olmuştu çünkü,ondan farklı olmayacak.O vakit şarkıda dendiği gibi çözecek sevda bizi birbirimizden,ne yazık ki,yazık işte... Öyle çok isterdim ki,hiçbir şey yokmuş gibidense binbir mutlak tasvirle ona olan aşkımı,sevgimi,düşkünlüğümü,sadakatimi,bilmem neyimi,her şeyimi işte;her şeyimi icra edebilmeyi.Ederim de,inanın ederim ve almaz da iki dakikamı bile;ama bu