Hoş geldin okuyucu dostum, nasılsın? İzin ver sana bugün yakından bir hikaye anlatayım ha? Uyar mı? Sen şimdi iyice bir hazırla koltuğunu, yatağını ya da her neyse işte, mümkünse içecek birkaç yudumluk bir şeyler al gel. Eğer geldiysen başlıyorum dostum, Karanlık zamanın birinde bir oğlan varmış, senin benim gibi kara kaş kara göz kendi halinde bir oğlan; bunun

Atkımı taktım ilerliyorum müebbetime, başımda siyah bere saklamıyor yorgunluğumu. Toprak çekiyor hanım kızcağızım, o ıslak toprak kokusu eski günleri bile hatırlatmıyor artık. Neyin eskisi guzel ki, Salih'e sor şarkılar, Fuat'a sor aşklar, Sevil'e sor dostluklar der. Bana sorma, beni toprak çağırıyor kızcağızım, ağları bağlamalı, misinaları sarmalıyım, denize varmalıyım. Daha çok toprağa, buluşacaksak da elinde sonunda, ondan önce ihtiyacı

Olur öyle, yazık ki sönmüş bir sigaradan, kullanılmış bir mendilden, hatta afedersiniz prezervatiften farkının bırakılmadığı zalim anlar olur insanın. Kadınlar çok iyi gider bunu unutmayın, iki üç "Sen de bensiz daha iyi olacaksın." falan -hatta de'de birleşik- ederler sonra pır giderler. Dersin ki senden sonra iyi miyi olmayacağım, küstahça "O senin bileceğin iş." der ve vicdanları rahat defolup