Ne kadar da saçmadır anlamaya çalışmak;oysa anlayabiliyorsan diretmezsin.Bunu herkes için söylüyorum,bu yazımı okuyan pek çoğunuz üzerine alınıp gelmesin yamacıma.Anlaşılmak da kötü bir diğer tarafta,anlayan için tabi;anlayabiliyorsa yaşamış,yaşadıysa da yanmış demektir.Bilemediler beni düşünen insanlar,beni bırakıp gitmeyi,kendi kendime yüzleşmem gerektiğini.Şu durum,adı her ne ise işte;yardım edilemez buna,hatta bazen yardımlar dahi yol açabilir felaketlere.Rüzgarla savaşım bu benim,ben onunla fırtına gibi eserken

Ben desen masum,kader desen masum,sen desen ayrı masum.Kimi suçlayacağım ben,neye ya da kime yanacağım.Suçlu düşlerimdi belkide,her gece kabullendiğim gerçeklerle bastırmaya çalıştığım fakat yine de bir yolunu bulup bana kendini kurduran hayallerimdi ya da.Ama onlar ne kadar suçlu olursa olsun,onlar bile hak etmemişti bunu.Şuna baksana;kızabileceğim,nefret edebileceğim hiçbirşey yok;bari içimdeki gözyaşlarını aleve çevirebilseydim,daha az acıtırdı belki. Bu masumane hayatta,bu masumane

Yazmaya başladığım,yaşamaya ve hatta sevmeye başladığım günden bu yana hiç birşey değişmedi.Hala aynı ben,aynı hayat,aynı hisler ve aynı yaşayış.Tıpkı kalıplaşmış gibi hissediyorum bazenleri,klasikleşmiş gibi.Herşey değiştirmesi imkansız öyle bir düzene kurulmuş ki sanki,dümdüz bir yol. Sonunu ve nerede olduğumu biliyorum ancak asla durup başka bir yola sapamıyorum,düpedüz bir intihar gibi.Bile bile sona gitmek,üstelik istemeyerek;ne hissedersiniz o zaman,içinizde bendeki o

Olur mu böylesi,ne kadar caizdir bilemedim ki?Olmayanı,gelmeyeni sevmek;gelmeyeceğini bilip kabullenerek yine bıkmadan devam etmek.Acıların canını yakmasına rağmen yine de her parçasına aşık olmak,acıya ve acıtana bakmaksızın kapılmak.Yanlış değil,doğru da değil bu;peki ya nedir bu kardeşim,bu denli beter nedir bu kadar? Bariz bir aptallık ya da deliliğin ta kendisi;lakin kimsede,hiçbir şeyde olmayan öylesine bir mantık ki bu.Ya da dediğim

Şimdi ne dersem desem,sadece git.Aklımdan,kalbimden olabildiğince uzağa.Biliyorum ki bunu yapacak olan sen değilsin,ben de öyle.Kanlı düşüncelerim gitmen gerektiğini doğruluyor,benim için;doğru olanı bile bile yapamadığım için suçlanmak,işte bu ancak aşkta olur.Git diyorum,gayet net söylüyorum.Düşüncelerim,hayallerim ve başka ne varsa hepsinden git.Zorundasın,gitmelisin.Vedalar yıkar geçer beni,sadece bir sabah uyanayım ki yoksun.Sen hiç olmamıştın,bari düşüncen de olmasın;ikiniz takılın başbaşa,beni bana bırakın.Benim neyim eksik