Bir insan ne demeye uzatmaları oynar okuyucu? Bazı ilişkilerime bakıyorum da mesela, aslında bilmem ne günü çoktan bitmiş, o gün bir şeyler içimde bitip yabancılaşmışım; e ulan diyorum ne bokuma bekledim o zaman? Telafi olacağını mı sandım, başlarını öne eğip oturup düşüneceklerini mi? Yahu bırakayım Allahasen! Ben var ya kesin bana değer verdiklerini düşünerek avans falan vermişimdir insanlara

Yüzüme çarpan kapıların rüzgarıydı bugünkü bu ağır, dingin bir yelkenliden bozma yaşamımın temelini oluşturan... En büyük lüks gidebilmektir; birilerinden, bir şeylerden tümünüzle gidebilmek."Bir boşluk ki nasıl insanla dolsun." dediği gibi şarkıda. O boşluk hissinden gidemem artık, içimde o yalnız olduğundan habersiz, etrafı sadece onun tek taraflı ilgisinden beslenen aptal okul çocuğu; tıpkı dramatik ironiye maruzcasına onu seyrettiğim acıklı

Ben de biliyorum pek tabiiEski şarkılar gibi mırıldanmayı bekleyen o yanımıParanın bize düşündüğümüzden bile azını verebildiğini veParamı arttırma arzumun sadece beni oyaladığı için olduğunuMaverahünnehrin nereye dökülmediğiniYanlış insanlara yaptığım "iyiliklerin" beni "kötü" hissettirdiğiniHer şeyin biraz mavi olduğunu ama asla öyle kalamadığınıEskisi gibi kendiliğinden bir neş'em olmadığınıSözünü ettiğim hiçbir gidişi -evet onu da- gerçekleştiremediğimiİyiden iyiye yalnızlaştığımı ve bunun artık sağlığımı

Saldım iyice saçı sakalı, hiçbir şeye benzemez bir tip oldum çıktım; tek çıkan ben değilim bu arada, her geçen gün, kızılca ve ağrılı türlü yara çıkıyor vücudumda, ben desen doktora diye çıkıyorum evden anca.Uzun zamandır aynaya bile bakmadığımı fark ettim bugün yüzüme ilaç sürerken, neye benzediğinden önce yitirdiklerini görürmüş meğer insan yüzünde; ne vardı diyorum bazen keşke daha

Ben öyle izbe bir çatı katında değilVurulduğum alnımda rastladım yalnızlığaAnladım, sorguladım, nihayetinde alıştımVerdiğim değerlerin karşılıksızlığınaHakikaten betermiş alışmak iyi mi,Bir tür yabancı madde tezahürü yapıyor insanlarKendi kendime kalmayı özlüyorumMutlak sessizlikler arıyorum, dışımda çıt çıkmasınTahammülsüzlük de değil bu, dedim ya, yabancı artıkBunalıyor içim birileriyle, sanki yeterince kendim olamıyorumBünyem almıyor, eskiden çoksa şimdi hiç hissedemiyorum Duyamıyorum yakınlık; birinden hoşlandım sanıyorum misal,Bir ömrü