Herkesin bu denli aynı olması sinirimi zorlamaya başladı sayın okuyucu. Artık bir dönemler marjinal nitelendirilen insanlar dahi ana akım bir hal aldılar.Herkesin eğlence anlayışı aynı artık, yüksek sesli müzik ve bolca renkli ışık bulunan mekanlarda dev kupalardan alkollü içecekler tüketmek, kaldı ki burada hangisinin tam olarak eğlendirme unsuru taşıdığı benim için bir muamma, bir şeyin gerçekten "eğlence" içermesi

Ey benim şu göğsümü içeriden tıklatan kimAçsam önüne yığılmayacağım hangi kapıBir duvar esiyor üzerime, yüzümden ama benim değilEski bir şeyler yerlerini hatırlatıyor uzuvlarımdaBilmiyorum artık ne dahil sevmeye sevilmeyeÇalar çalar giderler nasılsaAsla geri getirmediklerinin benim bile olmadığını bilmedenBir akşam havasında ansızın belirip anca kafamı karıştırırlarBir de bakarım soğumuş geceOnlara kapanayım derken ben kısılmışım aradaÇalar çalar giderler nasılsa,Çalmadan bile gittiler

Biliyorum ben hep bunu söylüyorum ama yeterli değil yine de: Hayatında olmanız ile olmamanız arasında onun için kayda değer fark olmayan hiç ama hiç kimse için tanıdıktan fazlası değilsiniz. Öyle yok dost yok arkadaş falan içi boş ve anca sizi eğleyen laflar. Bunu kabul etmek ve bütün çevrenizi buna göre gözden geçirmek zorundasınız canım kardeşlerim.Düşünün, sizi kaybetme fikri

Üstümde öyle yekpare olmayan kırık bir hüzün, kırık dediysem kırık beyaz gibi yani; hep kimsesiz biri gibi yaşayacaksın, hayatında olan insanları ancak hayatına birer eklenti, promosyon ya da her ne dersen artık öyle düşüneceksin; ben bunca yıl aksini düşündüm, kaynamış demir gibi, lehimli metal gibi kendimden saydım dosttur yardır... Olmadı olmayınca.Hayatınıza biri girince dostunuzla iletişiminizi kendiniz kısıtayacaksanız bile

İyi günler okuyucu, ben o artık yazmayacak gibi kaybolan adam. Özür dilerim sadakatini sarstım belki de, yahut sadık değilsin ama iyi niyetli düşünmenin zararı yok.Bilmeni isterim ki ufaktan ufaktan yeniden başlayacağım burada yazmaya ve belki diğer her şeye çünkü ben... Değiştim. Hatta öyle değiştim ki...Affettim geçmişi -ya da affetmek demeyelim de benim için önemini yitirdi diyelim zira af