Etrafımdaki ateş çemberi vuruyor gözlerime, bir parıltı varsa sensin; yarı güzel, epey yangın.

Bir şeyler ısınıyor orda bir yerde her kimsen, hani küçükken soğuk - sıcak diye bir oyun vardı, ordaki gibi sıcak ama bul desen bulamam, bulur muyum dersin? Orda bir yerdesin işte, aksime dingin ve duru suyun, benim aksime sen benden haberdar gibisin nasıl anlatsam.

İnceden hissediyorum o kadar da olmadığımızı, bu incelik daha çok ince bir şişin yüreği delip geçmesindeki inceden.
İnciniyorum bu gece soğuğu, bu alakasızlık içinde en sevdiklerimle; inceliyor kalbimi koruyan birliktelik zarları, ince buz altında donuyor ama onu bile tek başıma kıramıyorum. İnceden inceden işliyor kalbime, bir şey ifade etmeyişimin idrakı.

Yalnız ve yabancılaşıyorum sevdiklerime,
İncelikler yüzünden.
Asılsız sanılan bir cinayet ihbarında,
Kimsenin yokluğunu fark etmediği kurban benim.

İnceden uzağım, yakından acı; göğüm desen bulanık, aşağısı karanlık.
Sarkıyor iplerim, tutmuyorlar; oradalar, öyleceler, görüp duruyorlar
İnceliyor iplerim, kordonmuşlar meğer, hayatla aramda,
İnceldiği yerden kopuyorlar, inceliklerden.

Bir sabah kalkacaksın
Denizin ıslatmayı unuttuğu bir kaya gibi gideceğim.
Aramayacaksın zaten, ağır bir kaya gibi dibine çökmüşüm olsa olsa kalbinin.
Kimim desem adımı söyler, neyinim desem taş kesilirsin muhtemel.

Sonra bir ufak çakıl düşecek önüne bir gün,
Hadi aidin olmadım, üstüme de mi basmayacaksın?

Bir gün bir çocuk görürsün, ıslanmış içi dışı
Kan ter içinde, evvela kan
Yetmemiş kaldırma kuvveti gözyaşının
Sorma, kim dövdü geçmişini senin

Bir gün yine aynı çocuk,
Aynı kavga altında kafası karışık
Sorsana, yine nerede bölüştüğün
Ruhunu, canını da "dost" dediğin