Bugün yine ben anlatacağım ama artık sen de yorum yapacaksın tamam mı okuyucu? Hatta üzgünüm ama artık sana zorla empati yaptıracağım, zira temiz deliriyorum boş duvarlarca ki bu iyiye alamet değil, en azından başkaları için. En nefret ettiğin insanı getir gözünün önünde hayatta, aynı ortamda yer almaya dahi katlanamadığın ve adını dahi duyunca küplere bindiğin, ilk gördüğün andan

Sabit bir noktaya bakarak, düşesi geliyor insanın. Hani filmlerde adamın biri vurulur da böyle ağır ağır, ığıl ığıl bırakır ya kendini yere, onun gibi işte. Düşerken neyi düşünür acaba insan, hayır hayır hayatın bir film şeridi gibi geçmesini falan kastetmiyorum; bu bana film şeridinin yanışını anımsatıyor daha ziyade. Düşesim var ama bu defa tutulasım yok lakin işe bak,

İmkansızları ayıkladım ama yine de zor olacak işte. Bahsini açan kim obliviscatur'un (Latince) Affınıza sığınarak... Masallar masallar, tüm bu dedikleriniz, tüm bu kalmak türküleri, bu umutlar, bu beklentiler lakırdılar işte; bunları söyleyenin sizler olmanız, onları hakiki beni bahtiyar kılsın isterdim, kılmaz. Öyle şeyler filmlerde olur, okuldan biliyorum. Düş, kalk, dene üçleminden de; bu gibi hakikatlere Polyanna'dan olma üç