Meğer Sevilmemişim
Gariptir, biri gelir seni sevdiğini söyler inanmazsın -ki eğer Alptuğ Dağ isen bu yerinde olur- ama o diretir, çok seviyordur falandır fişmekandır... Hala inanmazsın. Haftalarca her gün buna çabalar, iddialıdır; sense ısrarla tekrar edersin onun seni sevemeyeceğini, öyle sandığını... Yine de devam eder, ona bir başkasını sevdiğini endirekt söylemene rağmen senden vazgeçmediğini söylemeyi sürdürür; kıskanmalar, bilmem neler derken iş ileri gidince sanki bi'böyle inanacak gibi olursun anlatabiliyor muyum, böyle bi"lan yoksa?" topuna girecek olursun. Gerçi eğer öyleyse daha üzücü olacaktır, zira sen onu sevmiyorsundur ve sevmediğin birinin seni sevmesi, ucunda da muhtemelen üzülmesi gibi can sıkıcı ihtimallerle baş başa kalacaksındır çünkü; neyse ki sana doğuştan geçilmiş bir kıyak vardır, o da kötü mevzularda muhakkak haklılık yeteneği...
Günler günleri kovalarken yine bu insandan bi'mesaj, hani o seni güya çok seven, sana bunu kanıtlamak isteyen, iki sene de olsa seni bekleyecek olan güya... Der ki, "Sevemiyorum, özür dilerim." O vakit haklı çıkarsın işte belki hayatında trilyarıncı defa; haklısındır abi, o da sevememiştir diğerleri gibi, o da bir başkasını unutmaya çalışmak için gelmiştir sana fakat anlaşılan bu konuda dahi işe yaramamışsındır.
Üzülmezsin nedense, en ufak üzülmezsin; sadece haklılığın biraz tarumar edebilir ciğerlerini, köpek gibi haklı olmuşsundur çünkü bu gibi her olayda, çok değil sadece br defacık olsun yanılmayı istemişsindir fakat yine ne yazık ki doksana çakmışsındır... Çok demişsindir ona, herkes gider -hatta herkes gitti- demişsindir, kimseye güvenemem sen de gidersin demişsindir; o da kalacağım demiştir haliyle, sana bir umut aşılamaya, kendi rüzgarına kaptırmaya çabalamıştır, neyse ki senin derin kalındır, şırınga içeride kırılır da yine o umut ulaşmaz damarına.
Sonuç? Hayatta kalırsın, tamam yine yaralısındır belki ama bu yeni bir yara değildir ki, yalnızca eski yaraların kabuğuna darbe inmiştir.
Hafiften sevinir gibi olursun dediklerinin çıktığına ama nafile, kabul etmek zor olsa da sen de istemişsindir aslında yanılmayı, sevmeyi, sevememişsindir, iyi ki sevememişsindir; her işte bir hayır, bu işte hiçbiri sensindir.
Zaten garipti abi, aklı başında birinin seve seve seni sevmesi; haklıydın, öyle biri gelecek de birden, seni sevecek falan da... Bu anca ya senin yazılarında ya senin çekeceğin filmlerde olurdu. Nasıl da bildin yine, nereden bildin herkesin gideceğini bu kadar, E-Devlet'te soyunu sorguladın da müneccimlere mi dayandı nedir? Neyse biladerim ucuz atlattın, unutma ki bu devirde senden hariç sevi, kıymet hak getire... Kitaplar ve sinema, bu dünya bu kadar işte.
Günler günleri kovalarken yine bu insandan bi'mesaj, hani o seni güya çok seven, sana bunu kanıtlamak isteyen, iki sene de olsa seni bekleyecek olan güya... Der ki, "Sevemiyorum, özür dilerim." O vakit haklı çıkarsın işte belki hayatında trilyarıncı defa; haklısındır abi, o da sevememiştir diğerleri gibi, o da bir başkasını unutmaya çalışmak için gelmiştir sana fakat anlaşılan bu konuda dahi işe yaramamışsındır.
"Ben demiştim demeyi hiç sevmeyenlerin müstehzi kaderi."
Üzülmezsin nedense, en ufak üzülmezsin; sadece haklılığın biraz tarumar edebilir ciğerlerini, köpek gibi haklı olmuşsundur çünkü bu gibi her olayda, çok değil sadece br defacık olsun yanılmayı istemişsindir fakat yine ne yazık ki doksana çakmışsındır... Çok demişsindir ona, herkes gider -hatta herkes gitti- demişsindir, kimseye güvenemem sen de gidersin demişsindir; o da kalacağım demiştir haliyle, sana bir umut aşılamaya, kendi rüzgarına kaptırmaya çabalamıştır, neyse ki senin derin kalındır, şırınga içeride kırılır da yine o umut ulaşmaz damarına.
Sonuç? Hayatta kalırsın, tamam yine yaralısındır belki ama bu yeni bir yara değildir ki, yalnızca eski yaraların kabuğuna darbe inmiştir.
Hafiften sevinir gibi olursun dediklerinin çıktığına ama nafile, kabul etmek zor olsa da sen de istemişsindir aslında yanılmayı, sevmeyi, sevememişsindir, iyi ki sevememişsindir; her işte bir hayır, bu işte hiçbiri sensindir.
Zaten garipti abi, aklı başında birinin seve seve seni sevmesi; haklıydın, öyle biri gelecek de birden, seni sevecek falan da... Bu anca ya senin yazılarında ya senin çekeceğin filmlerde olurdu. Nasıl da bildin yine, nereden bildin herkesin gideceğini bu kadar, E-Devlet'te soyunu sorguladın da müneccimlere mi dayandı nedir? Neyse biladerim ucuz atlattın, unutma ki bu devirde senden hariç sevi, kıymet hak getire... Kitaplar ve sinema, bu dünya bu kadar işte.
