Eminim bu defa kendimden, düşündüm ki Kohlberg de olsa benim yaptığımı yapardı, hani şu ahlak kuramı olan adam. Kendimi övmeyi bırak yermek maksadı ile söylüyorum bunu: Benim yaptıklarım ancak çok zaman sonra anlaşılabilecek şeyler, bu anlayışı belki göremeyecek olmak ise bana yetiyor. Geçen bahsettiğim mevzu mesela, anlayışlıyım çünkü biliyorum anlaşılmayacağım, daha zamanı değil; ancak yıllar yıllar geçecek, insanlar

Susmadan önce bir düşünseydin ha dostum; sağlığını kaybetmene göz yuma yuma sussaydım mı gerçek dotsun olurdum, yoksa sırf sağlığın için sırrını tutmadığım için mi gerçek dostunum? Sence dostun değil miyim? Misal sen benim yerimde olsan, hatta zamanında bana dedikleri gibi "Ben intihar ediyorum" desem sana, sırrımı korumak pahasına susar mıydın, eğer sussaydın acaba gerçek dostum olur muydun? Bir

Nasıl dört yanım hatalarla bezeli benim, üstelik bile isteye; bile isteye ama hata olsun diye değil, sevgiden, çok fazla sevgiden, içim bazı şeylere el vermediğinden. Kendim için bir şey yapmış olsam derdim ki "Bir bok yedin, çek şimdi eşoğlueşek!" Ha şimdi de çekiyorum çekmesine ama böyle daha bir azap; hatanın birinin ucunda can dostum, diğerinin ucunda sevdiğim kadın.

Öncelikle babamın mesai arkadaşı Derya abiye Allah'tan rahmet dileyerek başlamak istiyorum sözlerime. Ölüm varken, yakınken, bu pala bıyıklı, güleç, iri cüsseli adamı bile çekip alabilmişken... Söylemek lazım ey dostlar; birini mi seviyorsunuz, söyleyin; içinizde kalan bir şey mi var, söyleyin, yapın; kırdıklarınız mı var, koşun... Az evvel en kadim dostlarıma iyi ki varsın mesajı attım, normalde de ara

İşte o an anlarsın, işlerin kavgaya doğru gittiğini anlarsın, sözler sertleşir çünkü; biraz sütten ağzı yanmış veyahut zeki isen algılarsın zaten, sendeki de karşındaki de öfkenin sözleridir, sizin değil. İnsanın sinirli iken gerçekleri söylediğini uyduran it oğlu it kim ise halt etmiş, onun yüzünden insanlar ne parçalanmış. Kırılma noktası budur işte, ufacık bir kıvılcımın yangına dönüşeceğini anladığın an;