Giden kalacak,kalan da gidene kızmayacak cesareti gösteremediğinden beri bu böyledir.Hep bi'ardına bakma ihtiyacı,hep bi'kursağında kalmışlık,tedirginlik..Mutluluktan dolayı hüzünlenmeye başlar insan,her mutlu olduğunda biteceğini anımsar,her yüzü güldüğünde ağlayacağını... Genelde köşe bucak kaçar,insandan,dosttan,aşktan..Başka çaresi yoktur çünkü,en azından o öyle sanar;sanki birini sevmeye,birine güvenmeye cüret etse şirke düşecekmiş gibi,sonucuna katlanmak zorunda olduğu bir kötülükmüş gibi... Korkak nesiller olduk biz,solumuzda kaygı sağımızda umut;kırık

Biraz sinirliyim,o yüzden açık konuşmamda da hiç sakınca yok; Güya ben adam olmaya başlamışım,bunu senden duyuyor olmak da hayli trajikomik,doğrusu hiç güleceğim yoktu... Sana da öneririm mümin kardeşim,mümin diyorum ama rahatsız olmuyorsun değil mi?Yalnız bak,öncelikle insan olmayı iyice bi'kavraman lazım,zor da birşey değil öyle..Anlayabileceğinden emin olmadığım için direkt senden birkaç basit örnek vereyim-ki bu örneklerin tamamı senin gibi''yeni

Misal ediyorum; Leyla,Mecnun,Aslı Kerem,Ferhat,Şirin bir de ben gitsek bir yere otursak ne kadar sıradan bir eylem olurdu bu,en az benim saplığım gibi,onların yıllar önce ölmüşlüğü,kavuşamayışları gibi:ama misal,ama sıradan,ama gerçek... Gerçekler böyledir işte,kimi zaman bilindik,kimi zaman alışılmadık türlü sıradanlıktan başka birşey değil... Velhasıl kelam,bu teşhise göre hayal ve rüyalar da gerçek sayılmıyor mu?Öyleyse onlar kadar hatta daha da fazla

Sevdiğin birisi öldüğünde mutsuzluktan ama buna rağmen güçlü kalabilmek için gülüyorsan,seni terk ettiğinde''Yine bekleriz''gibisinden laflar ediyorsan işin zor kardeşim;deli derler sana,acısından delirdi,kafayı yedi falan derler..Oysa hiçbiri de görmez yaptığın fedakarlığı,gösterdiğin sonsuz hoşgörüyü... Sana vurana vurmuyorsan,küfre küfürle karşılık vermiyorsan korkak olursun,hatta pısırık,ana kuzusu falan;asla idrak edemezler sendeki erdemi,keriz yerine koyarlar yemiyormuş gibi... Ve bunu o kadar büyük bir bağlılıkla

Seni unuttum artık,mutlu bir hayat kurdum;olacağına inandığın,beklediğin ve istediğin gibi yani... Ama senden son bi'ricam var söz gereği kadınım;sesini duymayayım sakın,tenine dokunmayayım,seninle göz göze gelebilecek fırsatı tanıma bana,gülümseme bile görebileceğim şekilde,savurma saçlarını da öyle..Hatta mümkünse sen,var olduğunu bile belli etme bana.Emin olsam bile söylüyorum bundan sonra geri dönme,ne aşk ne arkadaşlık için gözüme gözükme... Benim bile bir klişe