Misal ediyorum; Leyla,Mecnun,Aslı Kerem,Ferhat,Şirin bir de ben gitsek bir yere otursak ne kadar sıradan bir eylem olurdu bu,en az benim saplığım gibi,onların yıllar önce ölmüşlüğü,kavuşamayışları gibi:ama misal,ama sıradan,ama gerçek... Gerçekler böyledir işte,kimi zaman bilindik,kimi zaman alışılmadık türlü sıradanlıktan başka birşey değil... Velhasıl kelam,bu teşhise göre hayal ve rüyalar da gerçek sayılmıyor mu?Öyleyse onlar kadar hatta daha da fazla

Sevdiğin birisi öldüğünde mutsuzluktan ama buna rağmen güçlü kalabilmek için gülüyorsan,seni terk ettiğinde''Yine bekleriz''gibisinden laflar ediyorsan işin zor kardeşim;deli derler sana,acısından delirdi,kafayı yedi falan derler..Oysa hiçbiri de görmez yaptığın fedakarlığı,gösterdiğin sonsuz hoşgörüyü... Sana vurana vurmuyorsan,küfre küfürle karşılık vermiyorsan korkak olursun,hatta pısırık,ana kuzusu falan;asla idrak edemezler sendeki erdemi,keriz yerine koyarlar yemiyormuş gibi... Ve bunu o kadar büyük bir bağlılıkla

Seni unuttum artık,mutlu bir hayat kurdum;olacağına inandığın,beklediğin ve istediğin gibi yani... Ama senden son bi'ricam var söz gereği kadınım;sesini duymayayım sakın,tenine dokunmayayım,seninle göz göze gelebilecek fırsatı tanıma bana,gülümseme bile görebileceğim şekilde,savurma saçlarını da öyle..Hatta mümkünse sen,var olduğunu bile belli etme bana.Emin olsam bile söylüyorum bundan sonra geri dönme,ne aşk ne arkadaşlık için gözüme gözükme... Benim bile bir klişe

Eskiden de hayallerim vardı tabi,her insanın korkarak da olsa aklından geçirdiği pek çoğu umutsuz hayallerim..Ama hedefim yoktu.Basit şeylerdi bunlar,çoğu kişi için temel ve büyük değerler.Ne bileyim bir aşk,eş,yuva,bir çocuk,belki iki çocuk,belki ikisi de kız...Hayallerin de temellere dayandığını da,bu temellerin çok önemli olduğunu da bilmiyordum sanırım.Öyle ki tüm bu hayallerimi tek birinin üzerine kurmuştum,beni sevmemiş ve sevmeyecek,sevemeyecek bir kadın...

Dün Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nin LODOS Topluluğu'nun daveti üzerine ODTÜ'deydik, birbirinden güzel iki hanım bizi karşıladı;Merve Ercan ve Aslıhan Esmer,onlara da huzurlarınızda tekrardan teşekkürlerimi sunuyorum-ayrıca blogumuzu beğeni ile takip ettiklerinden dolayı da mutluyum-... Ufak bir tanışma faslının sonrasında röportajımıza başladık,böyle birşey beklemiyor olmama rağmen halihazırda düşündüğüm cevaplarımın olması beni rahatlattı doğrusu,ayrıca takdir etmek gerekir ki son derece yerinde