Günahkar Bunak
Bütün hataları ben yaptım bu gün,ben işledim bütün günahları,bütün canları ben yaktım,tüm yaşları ben akıttım türlü gözlerden..En ufak suçsuz yere ama,dürüstçe,inanarak kendime,saklanmayarak ve kaçmayarak..Aksini düşünmeye de hakları var oysa ki,herşeyi söylemeye hakları var ardımdan,bu sefer klasiğimde olduğu gibi eşşeklik etmemiş olsam da,yüreğimden taşan doğruların beynimi lav gibi eritmesi karıştırdı kafamı...
Pat diye doğruları söyledim herkese bugün,bütün kaçtıklarıma;zınk diye de kayboldum ortadan,en ufak istisnasız ve her zamanki gibi..Ben yine ben oldum,pişman değilim ama mutlu da değilim;oysa ki biliyorum ki pişman olmadığım sürece geçip gitmeye açıktır her türlü mutsuzluğum..Bunu bildiğim için biraz daha diriyim bugün,belki daha yaşlı ve daha eskimiş gibi ama olsun...Alıştım zaten senelerdir,henüz tam kirlenmemiş sakallarıma akı griyi yakıştırmaya..Bunamış bile olabilirim belki,yine yüreğime uyduğumdan;suçsuzum ama ne fark eder ki,etmez,edemez...
Yaşlı dedeler gibi mızmızlanmasam da,hayat artık tam tersine,yoruculuğuna karşı geldiğim,gelebildiğim bir kavram dahi olsa artık,hayatımdaki başkaları için bunu başaramamış olmak incitiyor bu sefer de..
O kadar yaşlanıp da kendim için ölmeyi unutacağım sanırım ben,Alzheimer gibi,adım gibi bildiğim insanları tanımayıp sanki yeni kişilermiş gibi;onlar için,onların ölümüne atlayıp yüreğimin şehidi olacağım...
Pat diye doğruları söyledim herkese bugün,bütün kaçtıklarıma;zınk diye de kayboldum ortadan,en ufak istisnasız ve her zamanki gibi..Ben yine ben oldum,pişman değilim ama mutlu da değilim;oysa ki biliyorum ki pişman olmadığım sürece geçip gitmeye açıktır her türlü mutsuzluğum..Bunu bildiğim için biraz daha diriyim bugün,belki daha yaşlı ve daha eskimiş gibi ama olsun...Alıştım zaten senelerdir,henüz tam kirlenmemiş sakallarıma akı griyi yakıştırmaya..Bunamış bile olabilirim belki,yine yüreğime uyduğumdan;suçsuzum ama ne fark eder ki,etmez,edemez...
Yaşlı dedeler gibi mızmızlanmasam da,hayat artık tam tersine,yoruculuğuna karşı geldiğim,gelebildiğim bir kavram dahi olsa artık,hayatımdaki başkaları için bunu başaramamış olmak incitiyor bu sefer de..
O kadar yaşlanıp da kendim için ölmeyi unutacağım sanırım ben,Alzheimer gibi,adım gibi bildiğim insanları tanımayıp sanki yeni kişilermiş gibi;onlar için,onların ölümüne atlayıp yüreğimin şehidi olacağım...