Hayattan çok kendimizi küçümsedik bir yerde,bunu da hayatın bizi ezip hor gördüğünü söyleyerek ve kaderin önüne geçemeyeceğimiz gerçeğinin yanında bir de herşeyin bizim kaderimiz olduğu ve hiçbirşeyin bizim elimizde olmadığı yalanını uydurarak yaptık...  Kazandıklarımızın ve kaybettiklerimizin yanında bir de onlara olan sorumluluklarımıza kafa patlatmak durumunda kaldık,insanlara ve eşyalara;oysa kendimize ve daha da önemlisi,yüreğimize olan vazifemizi asla ciddiye alamadık...

Sık sık aldığım bir soru var,''Kaç yaşında hisseediyorsun?''diyor herkes.Bu soruyu artık her işitişimde aklıma gelen ise aşşağıdaki şarkı.Kaç hissetmem gerek peki sizce?Yazdıklarımı okuyan sizlersiniz,bu yüzden de sizin yorumlarınız gerçeğe benim yapacağım tahminden elbet ki daha yakın... Yaşlı mı duruyorum sizce,bitmiş veya bitirilmiş,bıkmış veya tükenmiş gibi bir halim mi var? Sanırım en büyük özelliğim bu olsa benim;ben bile kendim

Aşkımın miladıdır bu gece,biryere not edin bu tarihi.İçimdeki aşkın hiç bitmeyeceğini söylemiştim;ben yalancı değilimdir,hala da bitmedi.Zaman argo tabir ile"k**ını sıkma"zamanıdır benim için... Yanlış anlaşılmasın, kimseye en ufak bir dargınlığım yok.Sadece yoruldum,anlayın;ihtiyarladığımdan söz ederken ciddiydim,sıradan bir hayat için fazla büyüğüm.Tıpkı pek çok okuyucumun yorumlarındaki gibi; olgunum ancak hep negatif yönde... Yine severim ben, sadece bu sefer gerçekten olgunluğun gerektirdiklerini

Saat 01:15... Bu gece benim için başlı başına sadece bir suskunluk.Yıldızların bile parlayası yok tavan yapmış hüznümün yanında,ay bile görünmüyor artık buruk duyguların yanıbaşında.Karanlık dahi kendine acır olmuş ki sormayın... Hepsi de benim gölgem gibi adeta,yanımda ufacık kalmış ve resmen acıyı,acıyı ve de yalnızlığı simgelediklerinden uzanmışlar benden, en adi hüzün bile boyun büküp eğilmiş sanki huzurumda... Tüm bunlara

Silip silip baştan yazdığım yüzlerce satır,sabahın 9'undan bu yana.Tek bir kelime bile yazamadım,tutuldum kaldım sanki öylece.Bilmiyordum,yapmalı mıydım yapmamalı mı.Yapamıyordum ve çoğu kez de yapamamıştım,hiç bir zaman onu ve ona olan aşkımı bir kenara atıp onlar olmadan yaşamayı başaramamıştım.Yine yapamazdım,onlarca defa olduğu gibi yine ve yine... Onun içindi ama bu,gerekirse kanaya kanaya mücadele etmekti kendimle;kendim için pek sanmıyorum ama,onun