Alptuğ'un Mekanı

12 Nisan 2014

Bostan Korkuluğu

Kendini bostan korkuluğu gibi hissetmemek mümkün değil bazenleri,öyle ki kendi hayatında bile.Beynine,kalbine laf geçiremeyeceksen gerçekten senin midir bu hayat?Kendi hayatını değiştiremez,seyirci gibi seyreder fakat 1.dereceden hissedersin ya mesela;işte o his berbat biliyor musun,kendini lanet hissetmekten bile daha berbat.Kendimi kontrol edemiyorum şuna bak;önüme çıkan en alakasız kişiye kendimi adamam da dahil buna,önüme çıkan fırsatları bir hiç pahasına tepmem de.Ya ben ne aptal bir herifim böyle,saat gecenin bilmem kaçı olmuş ben hala birilerine birşeyler anlatma derdindeyim;boşversene sen,anlasaydı çoktan anlardı.

Sonra da diyorum ki neyin kafasındayım;çünkü kendi anlamadığım birşeyi başkalarına anlatmanın bir o kadar mantıksız olduğunu bilecek kadar da mantıklıyım.Ama işler öylesine bir noktaya geldi ki üstad,görsen şaşarsın inan bana.Mantığa ihtiyacım olmadığını söyleyebilirim;hani şu her ne olursa olsun kalbinin sesini dinleyenler var ya,ben onlardan biriyim.Çünkü vicdanını kaybetmedikçe dostum,kaybedecek birşeyin yok;işte sana canlı bir örnek,ben de tam karşında.

Hani insanlar öğüt verirken örnekler gösterir ya,benimkisi de öyle;lakin benim alabileceğim en iyi öğüt örneği ise benim.Kendimi anlıyorum,tıpkı her insan gibi;öyle ki bilinçaltıma gömüp kendimi kandırdığım gerçekleri bile bir bir açığa çıkarıyorum şu sıralar.Kendi kendime örnek olabilecek bir insanım,ama kendimden dahi vazife çıkaramayacak kadar da mahçup...

11 Nisan 2014

Mesafe Bile Yeter

Acı çekmemek,göz yaşı dökmemek veya hüzünlenmemek için kaç kilometre uzakta olmalısınız?Ondan,bundan,şundan veya her neyse işte,ne kadar uzakta?Bunu çok düşündüm,hatta ölçmeyi bile denedim;çok kayda değer 2 şey öğrendim sadece,lakin bu bile yetti de arttı.Hiç şüphesiz ki bunlardan ilki uzak olmanın birşey değişmediği,ikincisi ise yakın olmanın çok şey değiştirdiğiydi.Yani asla azalmıyor,fakat artmayacağının da asla bir garantisi olmuyor.

Yakın olmak,peki ne kadar yakın?Fark etmez,hissedebilecek kadar yakını fazlasıyla yeterlidir genelde.Daha kolay anlaşılması dolayısıyla radyasyon örneğini verme ihtiyacı duydum;radyasyon kaynağının ne denli yakınındaysanız vücudunuzda bulunan radyasyon da o kadar fazlalaşır,ama uzak olduğunuz vakit çok azalacağı da söylenilemez.

Ne mi olur?Gördüğünüzde,duyduğunuzda veya 7 hissinizden birine dahi hitap ettiğinde standart seviyenizin üstüne çıkan bir acı ve üzüntü hissedersiniz.His derken fiziksel hislerden değil,ruhani hislerden bahsediyorum;

Lanetlenmiş,üzerinde bir güç varmış hissetmek
Boğulduğu izlenimine kapılmak
Kalbinin durmak üzere olduğunu sanmak
Karanlığa gömüldüğünü sanmak
Zamanın yavaşladığı yargısına tutulmak
Herşeyin tersine işlediği psikolojisine girmek
Umut ve isteğin geçici veya kalıcı olarak sıfırlanması hali

Bütün bunları yapan o mudur peki?Hiç de bile,tüm bunların tek sebebi vakti zamanında kişi veya kişilerce aldatılmış,kandırılmış kalbinizin sizden intikam almak istiyor olması daha geçerli bir olasılık bence☺Şaka bir yana tabi,ama tüm bunlar da bilincinizin ve insaniyetinizin açık bir kanıtı niteliğindedir,endişeye mahal vermekten kaçınmanız gerekir...

Maskemi Kaybettim

Yine hergünkü aynı hislerim vardı bugün,belki de biraz daha fazla dozda.Bugün her zamanki gibi gülümseyen suratı takınmak yerine olduğu gibi davranmak durumunda kaldım.Sonuç ne mi oldu dersiniz,elbet ki önceleri tamamen aynı olmama rağmen hiç farketmemesini sağladıklarım endişe duymaya başladı,''Bugün daha kötüsün!''demeye başladılar.Oysa ne kadar öncesinden beri bu vaziyete icabet ettiğimi bilselerdi muthemelen kalp spazmı dahi geçirebilirlerdi☺

Çoğu insana göre şimdi değiştim,hah!Bunun benim tarafımdan ne denli komik bir vaziyet olduğunu tahmin edebileceğinizi sanmıyorum.Sözde buradaki saf masum kişi benim,tabi tabi.Şuna da bakın,kendi başlattığım oyunu sanki başkaları yaratmış gibi oynuyorum;ama memnun değil de değilim tabi bu durumdan,böyle olunca hem onları bozmuyor hem de hayatıma devam ediyorum.

Sorsan herkesin hakkımda söyleyecek birşeyi var,lakin tüm bunlar benim için birer çocuk oyuncağı.İnsanların düşünce ve davranışlarını gözlemleyerek onlara yön vermek hoşuma gidiyor,bir anlamda kendime olan davranışlarını ve düşüncelerini şekillendirmek de diyebiliriz.Burası benim dünyam,deyimi yerindeyse de parmağımda oynatıyorum☺

Farkında olmadan yaşadıkları hayatları,kimileri iyiliğimi ve kimileri de kötülüğümü düşünüyor;ama onların da dediği gibi öndeyim,sırf onları ve tepkilerini bildiğim için.Yeri gelince mazlum insan,yeri gelince efendi öğrenci modeli benimkisi.Ama gerçek yüzüm de bundan hiç farklı değil aslında,merak ettiniz mi?

Benim hep yüzüm aynı aslında,düşüncelerim ve tavırlarım hep aynı;farklı olan ise hissettiklerim,yani daha doğrusu hissediyor gibi yaptıklarım.
Ben böyle yapıyorum diye bana güvenmemezlik etmeyin sakın,ben sadece en doğru olanı kolayca görmenizi sağlıyorum bir bakıma;eğer bir güvence istiyorsanız dostlar,yazdığım bana ve gerçek oluşuna sonuna dek güvenebilirsiniz...

10 Nisan 2014

Önde Gitmek

Hayatta 1-0 önde gittiğimden söz etmiştim tabi,lakin bu kadarını ben dahi beklemiyordum.En sonunda psikiyatr olarak danıştığım kişi bile söyledi bunu,inkar etmediğim fakat yediremediğim o gerçeği.Birşeyleri erkenden yaşadığımı;aşk olur,başka şeyler olur vesaire vesaire...

Farkındaydım bunun,zaten aksi halde bu duruma düşme olasılığım da üzerime yıldırım çarpma olasılığımla eşit olurdu;hoş,gerçi şimdi de pek bir farkı yok yıldırımdan ama neyse☺Erken yaşamak,erken hissetmek falan;bunlar artı yönler tabi,sorun ise çevremde hiçkimsenin sahip olmadığı bu''sözde''artı yönlerin sonunda birer zaaf olarak kendini göstermesi asıl mesele.

İyi midir kötü müdür bilemedim ben,en iyisi sizler karar verin.Kendimi arada kalmış hissediyorum;sanki garson boy giyer gibiyim,hiçbir kalıp uymuyor.Eskilerden bir deyim ile taçlandırayım bunu;aza koydum almadı,çoğa koydum dolmuyor.Belki de en berbat olanı budur ha?Kendimi bir nüfuza,topluluğa,düşünceye,birliğe veya çevreye ait hissedemiyorum;bu bende yok,bana uygun olanı bu civarda yok.Asıl yalnızlık bu belkide,isteyerek dahi olsa kendi içinde kısılı kalmak;içimde benden başkası olsa yine idare eder,oysa sadece doyumsuz bir biçimde sevgi sunduğum ölü bir melek var...

Birşey söylesenize,insan bir iki kelam eder!Bakmayın yüzüme öyle;ne gördüğünüzü bilmiyorum,lakin zor da değil tahmini.Ne görebilirsiniz ki en fazla,iyi bir adam falan mı?Yapmayın Allah aşkına,kime yetiyor bu devirde bu.İnsanların sorunu da bu;onlar gereksiz onca şey isterken benden,ben onlardan tek birşey istedim.Garipsememek elde mi onlara göre,anlam veremediler bu isteğime;oysa ki çok muydu,ben kadar olmasa bile bir aşk istemiştim...

Son bir söz daha benden;''Önüm arkam,sağım solum boş benim;vurun,yettiğince vurun..!''

Efsane Aşklar

Hani bazı aşklar vardır,yüzlerce yıldır her türlü tolum ve medeniyette yer edinebilecek kadar büyük aşklar.Kerem ile Aslı da,Leyla ile Mecnun da,Ferhat ile Şirin de bunun örnekleri arasındandır.Bu aşklarda dikkatinizi çeken bir taraf oldu mu peki?Hepsi çift taraflı bunların,her biri karşılıklı.

Bunu duyunca pek çoğunun aklından geçen tek bir soru,''Hiç platonik bir efsane yok mu?''Belki de vardır kim bilir,sadece kuytu,ıssız ve ücra köşelerde can bulduğundan dolayı bilinmemiş ve dikkat edilmemiştir.Düşünsenize ya,böyle saçmalık mı olur!Ne yani,tek taraflılar aşk değil mi,sevilmeyenin sevgisi sayılmıyor mu?Adaleti olmayan insanın adaletli bir dünya istemesi kadar amaçsız belkide bu durum.
Aşk uğruna ölen,birşeyler kaybeden,feda eden onca kişi vardır bu dünyada,hem de tek taraflı.Lakin bu insanlara inanmaz pek çoğu,sanki imkansızı istemişler gibi.Aşkta bile imkansızlık olacaksa,gel de küfretme aşka...

Acaba diyorum efsane olur muyum birgün,acaba anılır mıyım?Birilerine umut olmak,bir kanıt olmak mümkün olsun isterdim.Benden geçti zaten,artık ne bu aşkın,ne de benim gidebileceğim bir nokta yok;hiç olmazsa zaptedeyim birilerini,her ne kadar engelleyemeyecek dahi olsam hiç olmazsa olacak/olabilecekleri göstereyim.Belki de benim yapabileceğim en iyi şey bu,ya da yaşama amacım;bir bir hataya/kötüye düşüp sonra başkalarının düşmemesi için çabalamak mesela...

Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )