Ne o eski çocuk kadar mutluluğum kaldı şimdilerde,ne de o eski çocuk kadar sevgim;artık inancım da kalmadı onun kadar,umudum bile kalmadı.Bu da cevap olsun hala''Ne oluyor sana?''diyenlere,sanırım büyüdük ha?Ama bir b*ka da yaradığını söyleyemem,böyleyken böyle.Çok laf atarım ben hayata,sürekli onun dedikodusunu yapar,sağda solda onu çekiştiririm.Ama o da az değil,ne dediysem hep tersine çekti,ne dilediysem hep tersini istedi;bu durumda

Aslında dibine kadar biliyorum gerçekten ne hissedip yaşadığımı,sadece kendimi kandırıyorum.Siz sanıyor musunuz ki hoşuma gidiyor,sanki kendi umurumda bile değilmişim gibi.Kendimden sakınıyorum kendimi,çünkü böyle yapmazsam felaket yükseliyor sonrasında.Ne kadar kötü hissettiğimi biliyorum,ama sanki daha az kötü olduğuna inandırıyorum kendimi,insanları ise hiçbirşey olmadığına.Yalansa yalan söylüyorum evet,kandırmaksa kandırıyorum kendimi;peki ya siz,hiç yapmadığınız şey mi?Herkese dürüst olur da,kendine açılamaz insan.Çünkü adı gibi

Kitabımı yazdım,bastım,dağıttım,okuttum ve beğenileri topladım.Buradan bakınca ulaştım aslında amacıma,sizce de öyle değil mi?Ama sanki birşey eksik kaldı,yine de bir parça boş kaldı sanki.Belki de bütün amacım bu değildi ha?Bilinçaltımın derinlikleride çok daha masum ve bambaşka bir amaç yatıyordu sanırım,ama benim haberim bile yoktu.Birşeyler eksik sanki,sanki olması gereken olmadı.Ama ne,ne olmadı?Şuna baksanıza,daha neye ihtiyacım olduğunu bilmekten bile yoksunum.Tahnim edemiyorsunuzdur

Herşey bir parça uzağımda sanki,dokunabilecek kadar yakın ama hissedemeyecek kadar uzak bazıları.Yaşam,mutluluk,sevgi,zevk,özlem;bunların hepsi çok uzak şeyler.Basit bir matematiğe indirgeyelim bunu,bir anda x oldum,bir anda yanlız kaldım.Üstelik x neydi biliyor musunuz,0 idi x.Hoş,eşittirin öbür tarafında da hiç birşey yok bu durumda.Yani sözün özü aslanım;sen diğerlerinde bulduğun kadar eksiksin,birini 1 zannettiğin gün 0 sın.Sen 0 isen geri kalan herşey de

Bu aralar her zamankinden daha kötü,fazla kötü.Çekip gitme isteği var içimde,ama diğer gitmelerden çok daha başka bu.Öyle bir gideyim ki,sessiz sedasız;kimse anmasın adımı,kimse bakmasın ardımdan.Fazla değil,en kötü bir hafta önce unutmak isterdim,şimdi ise unutulmak.Kendim için,insanlar için en iyisi bu.Ama nereye gideceğim,nasıl yok edeceğim ki kendimi?Bir şarap edasıyla bitmek istiyorum,bir rüzgarcasına esip gitmek ve bir yağmurcasına ağlamak istiyorum.Bilmiyorum neden