Kaybetmek ve Pes Etmek
Kafamda birçok soru işareti ile dolaşırken birdenbire bu soruların pek çoğunun cevabını almayı başardım.Neden bana kendin söylemedin diye düşünüyordum ve her konuşmamızda gerilmek istemediğinden dolayı olduğu sonucuna ulaştım.Oysa şimdi sen gerilmiyorsun ama ben ölüyorum.Neler hissettiğinin cevabına da ulaştığımı sanıyorum,merak ediyordun ve korkuyordun.Ama beni bilirsin,düz bir adamım ya ben;Başka hiçbirşey hissetmedim,sadece acı çektim.Ne pişmanlık duydum,ne de mutlu oldum.Varsa yoksa gurur duydum birtek.En azından denedim,ne pahasına olursa olsun denedim.En azından denemeyip yapmadığım birşey için pişman olmadım.Yaptım ama kaybettim,yapmasaydım da kabedecektim ama şansımı denedim.Şansa inanmam,ama bir umut denedim işte.Denemek iyidir,deneyim kazanırsınız,kaybetmenin önemini anlarsınız.Kaybetmek iyidir,savaşırsın ve bir sebepten ötürü kaybedersin,ama en çok koyan nedir biliyor musun?Boştan yere ve hiç direnmeden kaybetmek,çünki o zaman kaybetmiş değil,pes etmiş olursun.Ama en önemlisi;KAYBETMEK PES ETMEK DEĞİLDİR!Evet değildir.Kaçmak pes değildir çünki kaçmak da bir savaştır;Kaçmak da savaşmak kadar güç ister çünkü.Ama bilmek kötüdür;Ne yaparsan yap kurtulamayacağını bilmek,daha acınası bir durum olamaz bence.Üstelik ben bunu her gün yaşıyorum,her gün kalkıp aynaya baktığımda ruhumu yaşlandıran bu umutsuz aşka neden kapıldığım hakkında beynimle yüzleşiyorum.Ne yapayım;Kalbini dinlemek beynini dinlemekten her zaman daha iyidir çünkü.