Bugün 10 Kasım,yıl 2013 ve bundan tam 75 yıl önce Atatürk gitti,o gitti gideli işler giderek değişti.Farkettiniz mi?Bazı şeyler Atatürk öncesine döndürülmeye çalışılıyor.Gerek devlet,gerekse diğer yobazlar bunun destekçileri.Kızlı erkekli tartışmasında aynı evde olmamaları konusunda haklı olunabilir fakat bu sadece bir aşama,işin sonunda sınıflarda bile kızlı erkekli okutulmayacak.İlk olarak Atatürk sağlamıştı kızların erkekler ile birlikte okumasını,fakat bazıları bunu tersine döndürmeye

Çok sevdiğim bir yakın dostum ve aynı zamanda stajer fizyoterapistim olan Tuğçe Can ile sohbet ediyorduk bugün.Sordu bana; Hala aynı mı?Hiç değişmedi mi,azalıp artmadı mı? Zaman hiç yaramadı mı?Külahıma anlat sen onu,aradan 3 yıl geçti,mutlaka unutmuşsundur. Ben ise unutmamıştım,mümkün mü unutmak.Ben de ona ağrı kesici örneğimi verdim; Ağrı kesici gibi zaman;Onu alınca ağrıyı hissetmiyorsun,ama ağrı devam ediyor içinde.Sonra

Belirsiz bir bekleyişim var şu sıralar,bekleyip beklemediğim bile belirsiz.Hep içimde bir umut,acaba gelir mi diye.Sonra da düşündüm;Belki de o beni bekliyor,hala sevdiğimi bilirse gelir belki diye.Ama sonra da diyorum;Boşa hayal kurma,hiçbirşey değişmedi aslında.Hayatım boyunca en dayanamadığım şeylerden biri ise bu tarz konularda bekleyip görmek gerekmesi,o geçen zaman içimdeki karmaşa,korku ve acıyı katlamaktan başka birşey yapmıyor.Ne olacaksa olsun,bitsin zaman,bitsin

Öncelikle neden bahsettiğimi daha iyi kavramanız amacıyla söze kendi bir sözümle başlıyorum;''Hayat tıpkı bir video oyunu gibi,gerçekçi''Hayat gerçek değildir,sadece kusursuz derecede bir gerçekliktir.Bu tıpkı bir akvaryum gibi ama mantıksal açıdan biraz daha farklı.Çoğu bilim insanı ve din görevlisinin de betimlemesinde hayat sınavla özdeşleştiriliyor.Ama bence hayat bir sınavdan daha çok bir gösterge ve değer biçmek için bir terazi gibi.Yaşam

İnsanların size ne kadar değer verdiğini ancak size birşey olduğunda anlayabilirsiniz,izin verin size bununla ilgili bir anımı anlatayım; 6.Sınıfta bir salı günüydü,ilk iki ders ingilizce sonra da sosyal dersi vardı.İngilizce bitip sosyale geçerken bilgisayar kurmuştuk(Projeksiyon vs) ben de bilgisayarın yanına gittim ve sonrası kayıp. Uyandığımda eski ingilizce öğretmenimiz Neslihan,bedenci Sinan ve de bizim müdür yardımcısı Vedat(Biz aramızda ona