Canının yanacağı yeri önceden görmeyi öğrendi artık kalbim, bakıyor ve "Şimdi tatlı geliyor ama şu şu sebepten bir gün böyle sürmeyecek" diyor; canının yanacağı yerde kalmamayı bile öğrendi, "Şimdi iyi geliyor ama boşlukları doldurduğu yok, aksine yenilerini açacak" diyor ve alıp ceketini çıkıyor.Peşin hüküm değil bu, benim gözardı ettiğim, o umutlu halle halı altına süpürdüğüm kabulü zor apaçıkları,

Sanki yine yollar bana bakıyorHer şey ucundan gözüme batıyor uzun zamandırDönmeyen bir şeyler var, sen çark de ben geçmişYollar bana kızgın bakmıyor, hayır yargılamıyorAnlamanın akıttığı suskunlukta buluyorÇağırmasa bile, hep gözümün içine bakıyorGidelim desem ama altımdan siz kaysanız yollarAdım neydi iz neydi unuttum,Nereye varmalıyım bilmiyorumGelesim bile yok artık benimKayın altımdan, düşeyim yaşamdan. 

Hırçın rüzgarlar içinde ruhum, kalbimDerin bir nefes gibi gömülüyorum bazenDolmayan boşluklarım hüzne yuvaBazen de bir güneş sızıyor bulutlardanAdı bende saklı, gizli gizli söylüyorumEnsemde kaçtığım, burnumun ucunda tutunduğumKüçücük bir gri alanda kapana kısılmışımEsasında siyahken, bir ihtimal gri tutuyorBir ihtimal, gerçekleşse ruhum beyazını bulacakSevgi gelecek üstesinden geçmişin, aşk öldürecekDüşündüğünde güç bulduğun bir şey, biriHani değmek denir ya, değen işte belkiYüzünü

Belki de ikimiz, kış güneşinde bile erimeye mahkum iki kar tanesiyiz ayrı düşmüş.Düşmek de denemez, demek öyleymiş belkiYine de ister miydim, evet;Mavisinde bitmesini ufkumun gözlerinin"Bizden olmaz" gibi aptal peşin hükümleri öldürdümBir yanım keşke, bir yanım neyse şimdiKendimden geçsem sen de kalsan, "bizim" hikayemiz olur gibiBir erdem olarak, savaş kanına bulaşmadan vazgeçmek. Sensizliği de kabul ettim seninle göğsümdeYazma der aklım

Keşke yetsem okuyucu, kendime yetemiyorum bunu kabul ettim ama herkese yetebilsem; insan hem kendisine hem başkasına yetemez belki ama kendinden geçince aynı anda herkese yetebiliyor biraz, yeter ki kendini kenarda unutmayı bil.Herkesin yanında olabilmek aynı anda, herkesin yasını, yarasını karşılayabilmek, ne bileyim en azından orda öylece var olarak bile olsa...Kabul ediyorum ben bir melek değilim, benim de üzdüğüm,

Yeniden kalk kalbim, bırak değsin güneş tekrar yüzüne, dene işte; hoşlanıyorsun biliyorum, bizim için durdurma kendini, deneme durdurmayı; eğer yine kötü olacaksa bu sen durmadın diye olmayacak ki.Zor biliyorum, korkuların var, ağrıların var, çok geldi başımıza bir sürü şey ama... İçten içe hep seversin sen ihtimallerin esintisini, bir şey beni çekiştire çekiştire inandırsın kendine diye beklersin, artık gözünü

Isınasım var sana da, yolları nasıl yapalımHani sen içten içe güzel, ben yaralı yüzken;Ki güzel filmdir, bir tane daha var hatta"Bu Kız Beni Aşar" adı, biraz bizi anlatır aslındaBiliyorum eski ben değilim, iyiye dönük yüzüm, Biliyorum daha umutlu olmaya çalışıyorum, Biliyorum, ısrarla iyiyi düşünüp öyle davranmaya çalışıyorum, kendime zarar da vermiyorum artık, bilakis her an bir gülümseme ile güzel bir