Dönüm

Sıkılmış kurșunlar gibi çıkara çıkara derinimden

Aşkları, dostları, bana değmeden içime saplanmış her şeyi...

Her geçen yılda bir sürü şey bıraktım, onca kişi; hafiflemem gerekirdi, zayıfladım

Duygusal bir kangrendim, kalbimi kopardım.

Sorma şimdi, nerede kaldım hadi neyse de nasıl geldim.

Dayandım sanırdım... Unutmușum... Nasıl olduğumu.

Kalmadım pek, yıldan yıla, günde güne kendi kanımdan kaybettim her gidende. 

Az birazım sorun olur mu?

Parçam sandıklarımı bile değil, sanmayı özlüyorum.

Yıl yeni de benimle eski, değişmiş ait olduklarımın yeri

Kapattım gözlerimi, değene dek açmaya. 

Ruhumu geçen yıllarda düşürdüm,

Kimse kalmadı orda.