Önemi kalmadığından söndürülmeyen bir yangın, yerleşim yerleri dışındaki bir patlamadan farksızım.
Bilinsin isterdim, sadece belirgin olanları acımıyor yaralarımın.
Kendime takılıp düșmüșüm de, düșmemișlik diye bir şey yokmuş gibi bazen.
Acı gibi yarım ıslak şeylere saygım sonsuz,
Ağlayayazan gözler besliyorum açılmayacak kapı önlerinde.
Durmayı eylem kılan bu dünya,
Çoktan unuttu beni, göğsüne bile yatırmadan.
Ben ki en değmez fiillerin şairi,
Kuruttum içimdeki, doğmak üzere bebeklere özenen sevgimsi münasebetleri
Hazır olmadan hemen önce üstelik,
Karanlık sızan perdeyi kapamadan,
Kalmadan ne bana bir şey
Ne benden, olmayan sevenime.
Başka türlü olabilir yine de,
Bugün değilde, lütfen bir an önce.
0 Yorum:
Yorum Gönder