Olsaydın
Başka bir gerçeğim olabilir miydi sorusu balık gibi çırpınıyor beynimde. Sen olsan farklı olurdu belki, bu kadar inanmıyor olmazdım dostluğumu istediğini söyleyenlere, kadınlara yahut. Hiç tekmelenmemiș, hiç üşümemiș, hiç yalnız kalmamış birinin budalaca yaşam sevgisi dolu olurdum; saçlarım dökülmezdi belki, kendime ihtiyar demezdim, kapkara bir odada tüm günleri öldürmezdim. Sen olsan müesseseden der geçerdim kimi dev acıları, hiç bakmazdım arkama, eski olmazdım.
Çabuk sinirlenmezdim,
Anınca gözlerim kararanları
Bir ihtimal affederdim.
Daha güvende hissederdim, arabayı babası sürdüğü için gözü kapalı gitmekte beis görmeyen ufak çocuklar gibi; güçlü de hissederdim muhakkak, tek olmak nedir bilmezdim ve batmazdı bu yüzden karşının herkes dolu olduğu. Hiç iç çekmezdim sen olsan, yüzüm düşmezdi, milleti etrafımdan kovalayıp dökülmezdim kıyıda köşede, öyle anlık ve donuk, sahteliği dünden bariz bir gülüş, neşeyle dolanmazdım artık. Özgül ağırlığım olduğunu sen
Renkli biri olurdum sen olsaydın, en az sevdiğim kıyafetler kadar renkli olurdum, inadı temkini kırar topluma karışırdım belki, arkadaş edinirdim, kendime batmayan bir varlığım olurdu kim bilir...
Eğlenmeyi öğrenirdim senden, bir grubun falan parçası olmaya alışırdım, eşlik etme yetisi kazanırdım mutlu şarkılara, dans etmeyi ve en önemlisi nefes almayı öğrenirdim, yeniden...
Üşengeçliğimi yarı yolda bırakırdım belki, bunca yıldır yalnız başına yapmaya anlam veremediğimden hayatımda hiç yapmadığım şeyleri ilk defa yapmaya başlardım...
Neyse.
0 Yorum:
Yorum Gönder