Çok acayip bir laf değil mi? Bilmem ne yaparsın olur biter, bilmem ne falan filan olur biter... İplemez gibi bir edası da olsa, iyiye mi kötüye mi alamet bilmediğim derecede gerçekçi bir laf. Nedendir bilmem yaşamı ve ölümü anımsatıyor bana, her ikisi de olup biten şeyler sonuçta; kaldı ki gitmek de dahil, bunun dışında ilişkiler, dostluklar. Oldu bittiye

17 gün olmuş yazmayalı, malum sınavlar onlar bunlar, bir iki heves bir şeyler... Akıl takılıyor bazı şeylere, beniz yaşlanıyor haliyle, fikir sakinleşiyor belki, tenezzül yeteneklerinde azalma gözleniyor bireyin, ücraları mutlaka zenginleşiyor. Ücra ne dediğinizi duyar gibi falan değilim ama illa ki söyleyeyim, bu bağlamda ücra şudur: Bir yerden sonrasına, "Ben buyum işte, kim ne yaparsa yapsın" çağrısının yapıldığı

Avare kelimesinin sözlük anlamına baktım da, ben biraz avare miyim ne? Demek istediğim birisinden hoşlanıyorum, o benden hoşlanıyor gibi, hoşlanmıyor gibi, hoşlanmıyormuş gibi görünmeye çalışıp beceremiyor gibi ya da böyle görünmeye çalışıp aslında harbiden hoşlanmıyor gibi belki, aklından çıkmayışımı aklına hiç gelmemişimcesine davranarak bastırmaya çalışır gibi falan... Yok yok konumuz bugün aşk meşk değil, daha çarpıcı örnekler de