Geceden Sevgilm
Gökteki yıldızları say bana,gözlerinde biriktir aydınlığını.Yetmedi gecenin serinliğini sakla koynuna;ki sana her sarıldığımda,narin tenine her dokunduğumda daha da ferahlayayım.Ufkun mavisini ser saçına,havanın yumuşaklığını biriktir ellerinde.Gecem ol sen benim;geceleri seni seyredeyim,gündüze varmasam da kâfiyim...
Benim olmayan sevgilim,geceden yaratayım seni,gece ol ki başbaşa kalalım.Herkesler yatsın uyusun,sen uykudan uyan benim yüreğimde..
Uykusu mu gelir insanın,geceden sevgilisi yüreğindeyse;kim ister uyumayı,ruhu canlı kaldı ise...
Ey benim geceden sevgilim,gün doğarken kaybolma.Karanlıktaki aydınlığım ol sen benim,aydınlıktaki sembolüm.Geceden yaratayım seni,güdüzün ellerine teslim etme beni.Ben gece adamıyım,kolay uyku tutmaz beni;sen bir tut ki elimi,daha da bırakmam seni...
Sen gibi gece bulamam ben hiçbir karanlıkta,Ay'ın her doğuşunda yeryüzünde biriken aşk kokusu gibisin.Yoksun ama her gece kalbimde,olmayan bir aşkın eseri,yine olmayan bir sevgilisin...
Sarındığım yorganıma,sarıldığım yastığıma bile sevgi duyarım ben;zati budur sebebi yazabilmemin şiiri,her gece içimde,olmayan bir sevgilinin aşkı.Yazılara dökerek ölümsüzleştirmiyorum,sanki daha çok yoktan var ediyor gibi hissediyorum..
Yazdığım her yazıda ayrı bir suret görüyorum bakınca,ayrı bir kadın,ayrı bir his ve düşünce.Hepsini birleştirince ortaya tek bir mükemmel çıkıyor,işte o benim olmayan,geceden sevgilim...
Çünkü gece düşünürüm ben;bazen acelecilik yapar geceden yazarım,bazen gecenin o tüm masum ve uykulu düşünceleri biriktirip sabahına yansıtırım dizelerime.Zihnimin açılmaya en müsait olduğu gece vaktinde ortaya çıkar benim sevgilim,bütün ruhumda taşıdığım...
Benim olmayan sevgilim,geceden yaratayım seni,gece ol ki başbaşa kalalım.Herkesler yatsın uyusun,sen uykudan uyan benim yüreğimde..
Uykusu mu gelir insanın,geceden sevgilisi yüreğindeyse;kim ister uyumayı,ruhu canlı kaldı ise...
Ey benim geceden sevgilim,gün doğarken kaybolma.Karanlıktaki aydınlığım ol sen benim,aydınlıktaki sembolüm.Geceden yaratayım seni,güdüzün ellerine teslim etme beni.Ben gece adamıyım,kolay uyku tutmaz beni;sen bir tut ki elimi,daha da bırakmam seni...
Sen gibi gece bulamam ben hiçbir karanlıkta,Ay'ın her doğuşunda yeryüzünde biriken aşk kokusu gibisin.Yoksun ama her gece kalbimde,olmayan bir aşkın eseri,yine olmayan bir sevgilisin...
Sarındığım yorganıma,sarıldığım yastığıma bile sevgi duyarım ben;zati budur sebebi yazabilmemin şiiri,her gece içimde,olmayan bir sevgilinin aşkı.Yazılara dökerek ölümsüzleştirmiyorum,sanki daha çok yoktan var ediyor gibi hissediyorum..
Yazdığım her yazıda ayrı bir suret görüyorum bakınca,ayrı bir kadın,ayrı bir his ve düşünce.Hepsini birleştirince ortaya tek bir mükemmel çıkıyor,işte o benim olmayan,geceden sevgilim...
Çünkü gece düşünürüm ben;bazen acelecilik yapar geceden yazarım,bazen gecenin o tüm masum ve uykulu düşünceleri biriktirip sabahına yansıtırım dizelerime.Zihnimin açılmaya en müsait olduğu gece vaktinde ortaya çıkar benim sevgilim,bütün ruhumda taşıdığım...