Perdelerimin arkasından savunmasızlığımı binbir güclük Açmaya mı aşmaya mı çalıştım çiçek hatrına olmayan güzelliklerin Denerken sevdim yanıldıkça özledim ve hıçkırarak özümsediğimde Ben o eski beni hayli özledim, dile gelmedim gözledim İlk kırılma noktasından sonra asla anlamamış biri olarak kendini Eşiklerimde gün gün kıvranıp kumlandım da duyurmadım Saçma şeylere eğlenir görünüp yığıldım dayanılmaz hafifliğimle Hunhartrak bir çabaydı göğzümdeki dikenleri

Bak tam işte şurdan bir yerden dalağımı yırtmaya yeltenen o adi umuda ister istemez her defada tutuluyor muyum tutunuyor muyum tartışılırken bile anlamak zorundasınız ki bu manasız hınç ve hırçınlık harcıma katılmış her hadsiz gözyaşı ve neticelenmemiş beklentiden bir nebze daha az hep olumlu ihtimaller ve ilmihali kaygılar, bu defa da nefes aldıran umut neticemden havaya karışarak... Biliyorum

neredeler diyeceksin kardeşim gelmeyecekler bileceksin vereceğim cevabı bilerek dahi unutamayacaksın sormayı akrep değil masum kuzular gibisin kabahatin kendisi benim kardeşim gittiler kardeşim yoktular uzaklarda onlar, umurlarında ötekiler bizi onları unut git kardeşim dostluk kırmızı mendilde kan lekesi kör kuyuda merdivensiz kendi yusufunu hatırla, unut artık... ağlama kardeşim gece bastırır her yangından kül baki kalır aşık aşkı omzundan anımsar

Zoraki bir aradalıkların oluşturamadığı Modern düzlemin yüz karası Mutlulukarından Kaçın kurası olursan ol yalnızca tek mevsim Saklanmana yetecek bir takım parmak Uçlarından uçuşur zamanın medeniyet Asılı durduğun sadakate bir bak Kan değil bok kokar ihanet Desem şimdi aynı oranda sabret Tükürürsün köprücük kemiğime Unutulmayı sen hesap et Edinemediğin o bir türlü sevgiden Bir bakıma bedelen beklemelerin sadakat Suyun