Gözlerimizin içine baka baka en süslü, en duymayı istediğimiz kelimeleri söylerler, tam da ihtiyacımız olan şeyleri; yetmez, tam hayal ettiğimiz kişi gibi davranırlar, iyi hissedelim falan diye de değil ha, sırf inanalım diye!Atıyorum bir şeyin gelmesini isteyen birisiniz ve karşınızda "Ne olursa olsun sana onu getireceğim." diyen biri var, hakkında kötü düşünme ruhsatınız alınmış gibidir elinizden artık o

Yandı ipin ucu, bölündü şiir; alıp başımızı eve döndük En kalabalık günlerim, artık bakamadığım her yerde kaldıArtık bakmadan geçtiğim her göz değil suçluDağlanmış bir yara yakınlığım, kuramıyorum artık kimseyleEn sevdiklerim yabancı geliyor içten içe, bir gün yapar her şeyiGardım bu mont değil, üşüyorum istemedenSevgiden önceki güveni oluşturamıyorum içimdeNemrut bir herif değilim vallahi, billahi de değilimSade sıcak olamıyorum artık, unuttum

Ve ben sevgili günlük,Şu izole halimle dahi öylesine sıkıldım ki bir yerlerde geçmişe rastlamaktan, ben kendimi sosyal olarak erişilmezleştirdikçe selam çakması kanıma dokunuyor doğrusu öyle ya da böyle. Bugün aslında başka bir konuda yazacaktım, bir yeri sevmek demek orda olmayı istemekle aynı hesaba mı gelir gerçekten diyecektim ama şimdi düşünüyorum da ulan aidiyet duymadığın neyi sevebilirsin ki? Bir

Hayat harici, er geç biteceği herkesçe kesinen bilinen bir yol; adı aşk olsun, dostluk olsun değer mi sahiden yürümeye okuyucu. Bence değmiyor, bu zamana dek hiç değmedi misal.Ben bu riski almam okuyucu bakma kusura, öyle insan silen biri değilim patır patır ama çok isterdim olmayı doğrusu; bilhassa geç kaldım diye belki, hatta bariz. Ben risk almam artık, kendimi

İnsanlar kültürel temizlik dediğim şeyi basit bir şey zannediyor. Değil.Ghetto kirini her alandan ayırır ve kaliteyi yeniden gün yüzüne çıkarırsak toplum ancak böyle düzelir. Şimdi bana diyecekler ki "Sen mi belirliyorsun ne kaliteli ne değil" Hayır, biz belirleyeceğiz, sen ben o kolektif ve artık hakikaten bilinç olan bir bilinç ortaya koyacağız çünkü buna mecburuz!Bir de medya ögelerinin bu