Yoktan bir kalabalık sızıyor kırgın göğsümdenHerkes burada ama bir önemi yok ya artık, düştü ya ruhum ince zamandan... Bastırılmayı unutmuş tüm sevgilerim de öyle serin kanıyor.Tut ki zamanı geri aldım yattım usulca kucağına gizin, biliyorum yalnızca bir kez daha utanmış, terk edilmiş, ölüm gibi üşümüş kalkardım yalnızca masadan. Anlamıyorsun çünkü yaralı ve küs hiç düşünmedin, kıymetli bir dostluğu yitirmeme

Kabuğuma çekiliyorum okuyucu, kendime dönüyorum büsbütün; üstelik benim isteğim sandığım bu durum dahlimde bile değilmiş, şekeri düşen birinin çikolata istiyorum sanması gibi bir yanılsamaymış iyi mi?Kendimce olması gereken olup da mutlu olamadığımda anladım, artık mutlu olmayacağımı. Ki bak altını çiziyorum bu kötü veya üzücü değil, sadece böyle, hepsi bu.Bir gün eski bir dostun, uzun zaman beklediğin o adımı

Biri var ki beklediğim, bilmeden her kimBelki o gelmeden öleceğim bir gece, belki bu...Dişi ağrıyan birine unut diyemezken,Ne rahat kızıyorsunuz hala ağrımamaBende mi suç üzende mi, belki sizdeEtmiyor mu kalbim bir 20'lik bileHiçbir gelen hiçbir şeyi düzeltmez biliyorumSevgi tamir değil karşılık bulmak benceBir kitapta ilk defa altı çizilen cümle gibiDönüp "Değmiş" desem yeter, bunca şeye...Aynımı aramıyorum, bana katılanı

Bir yılı daha ardımda bırakıyorum. Bu yıl nasıl mıydı? Dur hemen anlatıyorum.En eski dostumun onca sene sonra dostum olmadığını öğrendim, daha doğrusu ben onun değilmişim. Hatayı kendimde aradım, bazı şeyleri başa döndürmeye çalıştım başında bile güzel olmadığını anlamaksızın. Gençliğimdeki hiçbir şey yaşanmamış gibi şimdi, bomboş, iki yıldan daha uzun süredir tanıdığım ve bana zarar vermeyen ya iki ya

Tutunamadığım bir şeyler var okuyucu, hüsrana uğramışken yatıya kalıyorum içten içe; kimsesiz gibiyim, kendimden başka bir el olsun hissedememenin yokuşu hakim düşüşüme. Yalnızlığın başka bir evresi bu, kimsenin o kadar da içime dokunmayışı, belki de hep dışarıda kalmışlığım, ıslak betona oturup insanlığını unutmak gibi soğuktan.Anlaşılmak, hak verilmek manasında anlaşılmak isterdim okuyucu. "Seni anlıyorum"lardan sonra yükselen ama'lar soğuttu beni