Ne o eski halin, ne tadınBatan bir güneş gibi hayatımdan kayışınKuru ihtimalini gözlerimle yaşatmaya çalışışımİçimi yakan "artık uzak" kadın, sen söyleSöyle içimde hâlâ, nasıl da yaşayışınNe değişti bizden, birden söyleÜç günlük bir şey gibi, iyi ki'den neyse'yeBu şiir de, güzel günlerimiz gibi kısa işte.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe,

Her şeyi halledip geldim sana benGöğsümdeki kuru otları yoldumTek tek ellerimle bozdum örümcek ağlarınıBir bir güller diktim ne varsa her rengindenPerdelerimi açtım, pencereleri de öyleHavalandırdım kalbimi, güneş girdi içineHer yeri pırıl pırıl, umudunla yıkadım diyeTozu dahi kalmadı ne acı ne tasanınÇıkardım attım saplı bıçak, kurşun, șarapnelYaralarımı sardım da geldim sana,Bilmeyeceğin ve artık önemi olmayacak şeyleriBırakıp iyileştim, büyüdüm de

Bir eşik aramızda, geçmek de zor aslındaBeklemek önünde güzel, sonu gelmese deGözlerini ve baktığın yer bile ardındaysa eșiğinGitsem mi dersin, sen çekmeden giremem kiYoksa bile durur orda, güzelsin bilmem demeKüçük de kısa da olsa sen tutmadan giremem kiBaşım döner, kalbim döner... Umut durur belkiBir eşik aramızda, bekleme salonu kalbininBir eşiği gibi seni sevmeninBeklemek mi önünde, çekip gitmek mi

Belkilerden bir duvardan atlamış ölmemişimSöyle şimdi bana, benden nereye gidelimÖn bahçede güller, arkada açık mezarlarla...Kırık güzel evler gibiyim, söyle nereye gidelimUnutalım mı beni, sevelimse nasıl sen seçO uzanılmaz duruşun, yine de beklemeli miyimBi'gün her şey bitince, nereye beraber gidelimİhtimal de olsa söyle değer miyimAdı yanmış biraz beklemeyim,Bu gürültü, bu hüzüntű altında sağanakKimse sevmese, anlamasa da kimse Sen de kal

Yoktu faydası bıraktım, bir daha anlatmadımYalansa yalandı, yalandan da olsa iyiydimKırk kere söylesem olurdu, kırkı tur bindirdimOlmadım, olsundu, görünsem de yeterdiHer gün tabutlar kalkardı kurumuş kalbimden,Ölülerime bile söyleyemedim öldükleriniAn geçti, telafisi olmayan şeyler karıştı kanımaEs kaza gülsem dahi, görünürdü derindenDemedim yanımdakilerle, anlamsız kaldıklarınıHiçbir şeyin tat vermediğini, içime sinmediğiniKötű de güzel de, her şeyi unutasım geldiğiniGülüșürken öyle, diyemedim kalkıp