Azınlığın Tutkusu
Kendimi fevkalade bir azınlığın parçası gibi hissediyorum,zaten içerimde var olan azınlık,farklılık ve soyutluk tutkuları ayrı bir tat katıyor buna,ama azınlığın tutkusuysa çok başka...
Eskisi gibi değil tabii artık,sanıldığı gibi şiir sevmiyor kadınlar,romantizm istemiyorlar,ya da sevgi,belki de aşk bile.Artık yalnızca küfür dolu ağızlar,argolar,laf sokuşturma çabaları...
Mesela sorsan Tomris Uyar'ı pek kişi bilmez,oysa benim gibiler için ideal kadındır,başlıbaşına bir tutku,aşk hikayesini sevenlerinin gözünden düşününce de umut kaynağı..Şimdi bir kadına çıkıp''Kuş koysunlar yoluna''dediğimde şahane bir iltifat ettiğimi anlayamayacaksa ne önemi var ki bu yaşamın,birisine''Albayım''dediğimde alay ettiğimi düşünecekse'',''bütün iş Tahir'le Zühre olabilmekte''dediğimde ne kastettiğimi anlamayacaksa...
Ölü bir nesil doğuyor Allah kahretsin,duygusuzluğun adını koyuyor;şiirleri aptalca bulabilecek kadar,ama buna rağmen durup düşünemeyecek kadar...
Tutkusuz,zevksiz,hatta acısız ama bu bile acıdan kötü anlamda..Allah'ım ya ben,anlaşılmayı ya da saygı duyulmayı bile çoktan geçtim de hissedilmeyi başarabilecek miyim?Birgün bir kadın çıkıp''Haydi sirtaki yapalım palyaço''diye boynuma sarılır mı benim?''Ayakkabılarımı kapısının önünde görmek isteyebilir mi?(ki bu Seni Seviyorum'un içine nal salmak demektir)
Bilmiyorum Allah'ım,başımdan gidecek bir Aysel'im,hatta paraya gidecek bir Müjgan'ım dahi yok;sen anlıyorsun da,umarım okuyanlar da anlar ne dediğimi...
Tutkuluyum ben,azım,bi'gıdımım,eksiğim,gidiğim,belki söküğüm;ama fevkalade bir azınlığın parçasıyım,son mohikan fivi ben de belki son duygusal erkek,son aşk adamı,son romantik olarak gurula çırpınıyorum bir balık gibi..Ben ki ağlamayı becerebilen son insanlardanım,basit bir filme,melodiye,karıncaya,gökyüzüne ve en çok da tanımadığım kadınlara...
Eskisi gibi değil tabii artık,sanıldığı gibi şiir sevmiyor kadınlar,romantizm istemiyorlar,ya da sevgi,belki de aşk bile.Artık yalnızca küfür dolu ağızlar,argolar,laf sokuşturma çabaları...
Mesela sorsan Tomris Uyar'ı pek kişi bilmez,oysa benim gibiler için ideal kadındır,başlıbaşına bir tutku,aşk hikayesini sevenlerinin gözünden düşününce de umut kaynağı..Şimdi bir kadına çıkıp''Kuş koysunlar yoluna''dediğimde şahane bir iltifat ettiğimi anlayamayacaksa ne önemi var ki bu yaşamın,birisine''Albayım''dediğimde alay ettiğimi düşünecekse'',''bütün iş Tahir'le Zühre olabilmekte''dediğimde ne kastettiğimi anlamayacaksa...
Ölü bir nesil doğuyor Allah kahretsin,duygusuzluğun adını koyuyor;şiirleri aptalca bulabilecek kadar,ama buna rağmen durup düşünemeyecek kadar...
Tutkusuz,zevksiz,hatta acısız ama bu bile acıdan kötü anlamda..Allah'ım ya ben,anlaşılmayı ya da saygı duyulmayı bile çoktan geçtim de hissedilmeyi başarabilecek miyim?Birgün bir kadın çıkıp''Haydi sirtaki yapalım palyaço''diye boynuma sarılır mı benim?''Ayakkabılarımı kapısının önünde görmek isteyebilir mi?(ki bu Seni Seviyorum'un içine nal salmak demektir)
Bilmiyorum Allah'ım,başımdan gidecek bir Aysel'im,hatta paraya gidecek bir Müjgan'ım dahi yok;sen anlıyorsun da,umarım okuyanlar da anlar ne dediğimi...
Tutkuluyum ben,azım,bi'gıdımım,eksiğim,gidiğim,belki söküğüm;ama fevkalade bir azınlığın parçasıyım,son mohikan fivi ben de belki son duygusal erkek,son aşk adamı,son romantik olarak gurula çırpınıyorum bir balık gibi..Ben ki ağlamayı becerebilen son insanlardanım,basit bir filme,melodiye,karıncaya,gökyüzüne ve en çok da tanımadığım kadınlara...