İnsanların yaşaması için temel ihtiyaçları vardır;Barınma,yeme,içme...Bende bunların hepsi tam,sadece tek bir şey var eksik;Sen.Biliyorum,belki de bu cümleyi bu güne kadar binlerce kez kullandım,ama kullanmak bişeyi değiştirmiyor.Yine hayatıma dönüp baktığımda kusursuz derecede bir hayat var,tabi buna hayat denirse.Şu anda sadece sağlıklı olduğundan dolayı yaşayan insanlarla hiçbir farkımız yok.Ben de sadece metabolizmam yaşamama elverişli olduğu için resmen ''ZORLA''yaşıyorum.Senin yokluğunda yaşamak suni bir nefes alış verişten ibaret.Biliyorum,bunu asla bilmeyeceksin.Bilmeyeceğini bile bile yazıyorum,sadece rahatlamak için-hiçbirşey değişmese bile-Şu anda hiçbir şeye ihtiyacım yok,birtek sen.Yaşamak istemeyen adam ne su ister,ne de yemek;sadece yaşamak için bir sebep ister.O zaten biliyordur o sebebin ne olduğunu,sadece o sebebe sahip değildir.Hiç düşündün mü;Evi barkı olmayan,açlık vücudunu kemirmiş olan insanların neden saçma sapan güldüğünü?Çünkü onlar diğerlerinin eksiklik diye nitelendirdikleri olumsuz durumlarının farkında bile değillerdir,onlarınki öyle keskin bir iletişimdir ki;diğer hiçbirşeyi önemsemez,sadece tek birşey ile yaşarlar,onların tek yaşama kaynağı odur.Şimdi düşündüm de;benim bir evsiz,varoş,alkolikten ne farkım var diye,hiç yok.Ve yine düşündüm,benim zenginden,mutludan,iyiden(yaşantısı iyi durumda olan) ne farkım var diye,sen varsın sadece.
