Aşk,Nefret ve Renkler
Çoğu sözde romantizm filminde felsefe yapmaya çalışan bücür kafalı yönetmen ve senaristlerin uydurdukları meşhur bir söz vardır;''Büyük aşklar nefretle başlar.''Yalan dolan bu,büyük aşkları başlatan şeyler söz konusu kişinin kişiliği ve de öznel vücut güzelliğini yüksek olmasıdır.Gerçekten büyük olan aşklarda 2. etken biraz daha arka plandadır.Örn:Önceden de tanıdığınız birisini düşünün(saçma sapan birini değil)bu kişiyi neden seversiniz?Muhtemelen sosyolojik açıdan sizinle yakın veya eşdeğer olduğundan,yani;Aslında bu pek tabi anlatılamaz ama hani bu o kişinin ruhunu sevme gibidir.Davranışları,bakış açısı,düşünce tarzı gibi etkenler buna örnektir.Siz yine de bu dediklerimi pek kafaya takmayın çünki demek istediğimi tam olarak anlatamadım.Şayet bu nefretten başlayan aşkların adı başkadır,şahsen ben onlara Beyaz Aşk derim.Neden mi beyaz?Çünkü beyaz masumiyettir,yani kızdığımız kişinin masum olduğunu ya da istemeden masum bir duyguya kapıldığımızı simgelediği için beyaz.Platonik aşklar siyahtır,büyük aşklar şeffaf.Şeffaftırlar çünki iki tarafın arasında artık hiçbirşey yoktur,tamamen birebir ve mülkemmeldirler.Yalancı aşklar ise gri.Gridir çünki taraflardan biri gerçek bir aşk bekliyordur masumca,masumun beyazıyla.Diğer taraf ise adını aşk koyduğu fakat neredeyse arkadaşlık düzeyinde bir ilişki peşindedir,bu tarafın rengi de yalancı olduğu için siyahtır,fakat kötü niyet olmadığı için minicik bir beyazlık payı da vardır.Bu iki rengin birleşiminde ise gri ortaya çıkar.Sanırsam ben grilerdenim,peki ya siz?