Saldır
Düşündüm;Madem birgün öleceğiz ve madem hayat bu kadar kötü,icabına bakalım.Bu kadar mahvolmuşum bi bok umurumda değil kavga ederim,döverim,birşeylere karşı çıkıp birilerine kafa tutarım en fazla ölürüm başka da bi bok olmaz.Buradaki kârım;Belkide ilk defa özgür olurum.Bazıları bunu serserilik vb adlandırabilir ama tam da anlatamadım galiba.Demek istediğim şey;Madem birşey zorunuza gidiyor kafa tutun ona ve direnin.Mesela ben;Babam yaptığımın kötü birşey olduğunu düşündü ve bana kızdı ve birazda dövdü açıkcası.Ama ben doğru veya yanlış düşüncemi hep savundum.Nooldu;Sadece küçük bir dayak yedim ama en azından savundum.Biri ile bir olumsuz olay yaşadığımda o kişiyi döverim(akranımsa eğer)en fazla bazı yaş açısından büyük kişiler bana çok çok kızarlar o kadar.Ama ben eğer onu dövmezsem o aynı şeyi yapmaya devam edecek,bundan ise küçük veya büyük bir acı çekip yine de istediğimi yapmayı tercih ederim...BİZ BUNA ÖZGÜRLÜK DERİZ,EĞER SEN DEMİYORSAN BANANE