Çağrılı Şiir

Göğsümüzde ölü birer çapayla aşağı

Eş dost alınmasın, hora geçmez hiçbir çaba

Çağırsın bir şey beni ki gideyim 

Farkımdayım, uzun sürüyorum

Bir görünüp bir yok ölüyorum

En son ne zamandım, nereden bileyim

Sesi saklı dünler kadar ani

İlgilenmemekten dolayı olan bilmeyişin tonu;

Arasında karar veren dudakların "var olmaya"

Yetişemese de hiç olmamış şeylere

Kobayı gibi zamanın, düşerek kendinden...

Bence boşver, bir yöntem kalayım denemediğin

Kaybolur gözlerim boşlukta,

Geçmiştir biraz her şey, gözlerimizde bulanan

Öp yahut öldür -ki fark etmez- n'olur bari son kez

Benim için olsun, bana rağmen değil

Durma acır diye, tereddüde hüznümüz yok

Son gördüğüm gibi değilsin, olmayalım

Kaldır at göğsümdekini... Isıtmadan yeme. 

Sıkış gir oraya

Orda kal

Beni de çağır

Yanıma kal