Bükülen Şiir

Büküldüğünü gördüm yolların

Dost bildiklerimin sebepsiz, izahsız, mantıksız gidişlerini

Hep bir parça yalnız, ait değil kalacağım her ne yaparsam

Eğreti nihayetlenecek yaşamım, dört yanım sarılsa da

Değişmeyecek bir şey... Her şey değişse bile

Uğraşma hancı, beni ikna edemezsin

Ben yolcuyum, yolum yanlış, yolum yok

Uğraşma dost, girsen de kanıma, gideceksin gibi gelir sen de

Senden de değil ha, öyle geldi öyle gidiyor, alıştığımdan.

Hani biri okşamaya kaldırır elini de gardını alırsın, aynı şey

Gün sonunda, hiçbir şey hiç benim değilmiş, anlıyor musun?

O kadar boşuna ki, gel yakalım bu şehri; 

İyisini, kötüsünü... Bir dönülmez hata da bizden olsun

Çok mu onlarınkinin yanında, gel, içlerinden geçip gidelim

Bir ölüm gibi uğultu kalsın geriye tek

Belki o zaman, uyuyabiliriz.