Aşağı Aşağı

Gitmek, kalmak... Bunların hepsini en iyi bilen biri olarak ve cidden üzülerek şunu söyleyebilirim ki... Ortada bir gidiş varsa ve benim gibi pofuduk biriyseniz...

Kalanlar, ne kadar kıymetli olurlarsa olsunlar, bir yemeğin ardından kalan kırıntılar gibi yetinilmez oluyor. Bunu bir kalana anlatmaya çalıştığımda anlamayıp kızıyor ama kime anlatayım, kime ne anlatacağım.

Kim kaldı, kim vardı?

Ben de gidiyorum uzun zamandır, gitmek bitmiyor görmüyorsunuz. Güneşlere basarak yürüyorum ama ısınmıyor ayaklarım, kimse dur demediği için.

Halbuki yansın yıkılsın, halbuki bu elzem, bu hibrit bacak, bu benim için yalan olmuş gök yüzü, bu benim içim yakan geçmiş, gün dönümü...

Son kez selam olsun gerçek dostlara

Şimdi her şey aşağı aşağı