Eskiden x bir konuda yanlış bir işleyiş görüp bunu kimi insanlara belirttiğimde: "E herkes yapıyor", "Sistem böyle, sen mi düzelteceksin", "Öyle olmuyor o işler" falan gibi üstten bir tavırla bir sürü cevap alırdım, sonra büyüdükçe baktılar ki hararetli tartışmaya, çomak sokmaya meyilliyim, cevapların yerini sessizlik aldı.Ama sessiz olmaları öyle düşündükleri gerçeğini değiştirmiyor, dün bu konuyu iş hayatında torpil

Sadece şunu biliyorum, bir şey denmesi gerektiği için denmez böyle günlerde: Bu yazıda bir nutuk yok, başkalarının gözünden veya sanki yaşamış gibi felaket estetize etmek yok, şöyle acı çekiyoruz böyle üzgünüz gibi bir malumun gereksiz bir ilanı da yok. Ben varım bu yazıda, benim açımdan her ne ise nasılsa o var; sadece dertleşiyorum sizinle, içimi bir şekilde boşaltmam

Çek kapıyı, gözlerime bak, biliyorum zor olacakGit artık, ardında bakacak bir şey yok. Gitmek iyi gelecek demiyorum, hatta gelmeyecek; sen de biliyorsun, gittin önceden...Yine git, sık dişini, kuruyu yaşı yak; bir başına kal Alptuğ, zaten yalnızsın, zaten yalnız hissediyorsun sevdikleirnle bile artık, önüne geçemez oldun madem bu kadar bu hissin...Var gibi davranma artık, her an acaba o da

Sen çorak nedir bilir misin okuyucu? Çorak öyle susuz falan demek değildir, suya da boğsan envai çeşit bakımını da üstlensen bir parçacık çiçek açamayacak yerdir.Bazen senin olan tek yer çoraktır, e ne yapacaksın, başını alıp gitmen gerekir. Kimse de anlamaz ha, bıraktı gitti derler toprağını; ha senin ha değil fark etmiyor oysa, nereden bilsinler...Burda ot bitmez artık, ben kabul

Böylesi daha mı iyi yoksa başka türlüsünü mü unuttum bilmiyorum ama... Her şey biraz uzaktanlaştı.Mesela bazı insanlar var, hala seviyorum onları, hala değer veriyorum fakat artık iletişim kuracağımı sanmıyorum. Biliyorum çünkü manasız olacak konuşmalar, ne tat alacağım, ne karşılıklı sohbet ediyor gibi hissedeceğim; beni incitmeye yahut sinirlendirmeye bugün değilse yarın müsaitler, seslerini duymak istemiyorum ama bu onlara kızgın