Lanetli Şiir
En yaşlı yalan geçmiştir, çekip gitmek gerekir
Lanet olsun inandığım insanlara ki inançları
Vursan da düşmüyor, güneşi kapıyor asılı gökte
Miyop değilim ben, gözlerim dolu yalnızca
Her sabaha varırken bir şey daha bırakıyor
Beni ve kımıldamayı artık içimdeki
Çok pahalıya geliyor bu gece tarifeleri
Artık bilemiyorum, gündüzüm gündüz mü
Geri dönülmez bir yol hayatım da, bu değil sorun
Döndüm diyelim hadi, kimseyi bulamayacağım
Hiç olmadıkları yerlere bakarak insanların
Uzun güzel konuşmalar yapmışım,
Meğer hep kendi kendime
Yanlış anlama beni, kimseye etmem şikayet
Çek götür sadece, farklı bir gitmek lazım bana
Yetmiyor fiziki mesafe bile, çok dahası gerek
Beni benden alsın artık biri, fırsat vermesin
O acımasız ve gittikçe haklılaşan hafızama
Götür beni okuyucu
Ben yapamıyorum burda
Daha ne diyeyim be
Daha ne diyeyim?
Kim vardıysa lanet olsun bu boş koltuklarda
Otobüsüm varmak değil çarpmak için artık