Lanetli Şiir

En yaşlı yalan geçmiştir, çekip gitmek gerekir

Lanet olsun inandığım insanlara ki inançları

Vursan da düşmüyor, güneşi kapıyor asılı gökte

Miyop değilim ben, gözlerim dolu yalnızca

Her sabaha varırken bir şey daha bırakıyor

Beni ve kımıldamayı artık içimdeki

Çok pahalıya geliyor bu gece tarifeleri

Artık bilemiyorum, gündüzüm gündüz mü

Geri dönülmez bir yol hayatım da, bu değil sorun

Döndüm diyelim hadi, kimseyi bulamayacağım

Hiç olmadıkları yerlere bakarak insanların

Uzun güzel konuşmalar yapmışım,

Meğer hep kendi kendime

Yanlış anlama beni, kimseye etmem şikayet

Çek götür sadece, farklı bir gitmek lazım bana

Yetmiyor fiziki mesafe bile, çok dahası gerek

Beni benden alsın artık biri, fırsat vermesin

O acımasız ve gittikçe haklılaşan hafızama

Götür beni okuyucu

Ben yapamıyorum burda

Daha ne diyeyim be

Daha ne diyeyim?

Kim vardıysa lanet olsun bu boş koltuklarda

Otobüsüm varmak değil çarpmak için artık