Falsolu Şiir

Falsolu Şiir

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Değeri tek parçalığıyla kaim bir şeyin kırığıyım Uzaktan geldiği için üstünde durulmayıp, Yardım çığlığı olduğu ceset başında anlaşılan, Başı sonuyla kaim, katiyen tiz bir sesim. Alnımda bir çiviyle günün her anı, Boşluğa vuruyorum başımı Bir ses geliyor, kanıyorum! Bilmiyorum... Bu kadar sivri miydi geçmiş? Unutulması pişman etmeyen şeyler gibi açılıyor gözlerim İtilmiş çocukların tükürüğünden göz yaşlarım Issız yanaklarımda

Beklentili Şiir

Beklentili Şiir

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Cımbızla alınabilecek bir üzüntü benimkisi; o denli hassas ve ufak Öksürük kadar mağrur kalbimin gülleri, ömrüme güz değdiğinden beri Yanmaz yaksan, öpsen geçmez; gidilmeyen mezarın kuru otları bezemiş Bilmem ne değişti son kez anılalı, beni de alıp gitse şefkatliler kervanı Geri giden ürkek ayaklarıma inat pes etmese benden, sevse işte Kırıklarıma dokunsa eller, üstüme düşse, kalkmasa belki de

Öyle Bir Gece

Öyle Bir Gece

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Sen olursun, ben olurum, bakarsın yağmur da yağar; ilk ve son kez ağlașırız, gece vaktidir, ılık bir yazdır rüzgar eser; eskiyi dökeriz, kırılmıșlıklarımızın her birini, tüm zırhımızı bir kenara atıp, bir karahindibaya dokunurca hassasiyetle okşarız birbirimizin en derin yaralarının üstünü. Okşandıkça bir ömür yolunu gözlediğimiz merhamet daha da hassas kılar gözlerimizi, bu sefer gerçekten olduğuna inanırız, meğer inanmak

Bitti.

Bitti.

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Gemilerden arta kalan yüzen külleri şimdi, Hepten karardı şükür, ruhumun incileri İsteseniz bile kurtuluş kalmadı ki Kaybettiniz güzel zamanlarımı bile isteye Isınmaz artık bu kuru duvar size, Kendinizi ne hale getirdiniz ama en kötüsü ben Yan odaya geçip unutursunuz cesetliğimi ne var Yüzünüze düşmeyen merhameti aynalarda arayan Gaybın izine karıştım, aranmamanın acısıyım Tüm halı altlarında, en dip köşelerdeyim

Şefkat Yazısı

Şefkat Yazısı

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
*Bu yazı edebi değildir, iç dökmecedir daha ziyade. Hayatımın iplerini askısında bıraktım artık, sahi gelmiyor hiçbir yakınlık; biliyorum en yakınından en uzağına çoğu kişi yalnız işi düştüğünde soruyor beni, hiçkimsesi kalmadığında veya, son çareden dahası değilim biliyorum. Benim de bir hayatım var ama işte, bu benim yaşadığımın adı da -öyle veya böyle- hayat. Ben hayatımı benim gibi insanlardan

Alptuğ'un Mekanı