Haksızlık
Günlük hayatta belkide en çok başımıza gelen sorundur haksızlık,ama başkasının hakkı bize geçtiğinde düşünmez bir kısmımız.Herşey bir haksızlıktır ama bana en çok koyan,yapmadığım birşeyin acısını çekmek.Ama yaptım,sevdim.Sevmek bir suçmuş meğer,nereden bilebilirdim.Kötü bir insan olamadım ben,kötülük yapamadım.Hatalarım oldu,bazen üzdüm insanları;Ama bunun bedeli sensizlik olmamalıydı.Beni bu hale sen getirdin ama senin bir suçun yok,suçun yoksa bunu sen mi yaptım bana?İşte bu soru bütün bu haksızlıklara özettir.Sen çektirmedin bana acıyı ama bana acıyı sen çektirdin.Biliyorum,ilk bakışta anlamsız geliyor bu cümle,ama anlarsınız elbet o gün.Bu aslında şöyle özetlenebilir;Sen beni reddettin,reddetmek suç değildi.Ama reddedilmek bana sanki bir suçumun cezası gibiydi.Sanırım düğümü bu noktada çözdüm,keşke bu cümlelerimi sana da söylesem diyor içimdeki ses,ama söylesem hiçbirşey değişmeyecek,onun yerine bitene kadar böyle yaşamayı tercih ederim.Çünki zamanında ben sana hayatımın en önemli sorusunu sormuştum,hem de hiç çekinmeden.Ama ne oldu,hiçbirşey değişmedi 14 HAZİRAN 2013'dü o gün.O günden bu yana tek fark;Olma ihtimalinin olmaması ve umudun acıya dönüşmesi.Belki olur diyordum ya,gelirsin belki.Şimdi ise ben gitmek istiyorum çok uzağa,geçmişten daha uzağa.Geçmişim gün geçtikçe boğuyor beni,nefesimi kes de bitir beni.
