Why Me Lord Ama Şiir

Yumuşatayazıyorum göğüs dikenlerimi

Ellerim boş ama  gözlerim değil, biliyorum

Asla sahip olamayacakları zenginliğim:

Onların hatalarını yapmamış ve gencim.

Masadaki baş aşağı sandalyeler gibi

Kapanma emaresi bir bildiğim var

Geri sayıma sıfırdan başlıyorum 

Yanıyor gül, ölüyor şişe

Güzel bir şarkı seç yokuş aşağı

Yeniden oluşuyorum istemeye istenmeye

Hiç benim olmamış geçmişin yalanını özlüyorum

Sıcak değil neye sarılsam

Olamaz da, tüm hiçbir gücüyle

Siliniyor yüzümden o eski çehre

Yara kapanması gibi ama temelimi

Sarsıyor iki eliyle, neydim ne hale

Geldim de dönemiyorum ey benim

İnanan, sevebilen, gerçek dostları olan 

Normal çocukluğum

Bir daha o kadar gülemeyeceğim espriler

Görsem dayanamayacağım muhatapları

Şimdiki en neşem bile neşe değil

Artık inanmıyorum ki gülerken

Dedim ya ellerim boş ve

Her şeye uzaktan bakıyorum