Değişim beni hep korkuttu, dün gece bu korkunun haklılığını duydum, bu sabah gördüm ve de gömdüm. Keşke mecaz olsaydı, keşke budalaca edebi saçmalıklarımdan biri olsaydı... Ama hala aklım almıyor, insana şaka gibi geliyor; hani dizilerde biri öldü denir de ertesi sezon geri gelir ya, boktan bir mesleki deformasyon mudur nedir, içimde öyle bir beklenti.Bir insan bu raddeye nasıl

Şöyle gerçekten bir şey arzulamayalı ne kadar da olmuş okuyucu, yani gerçekten çok çok istemekten söz ediyorum maddi yahut manevi. Bu aslında pratikte iyi bir şey AMA hayat asla pratikten ibaret olmadı ve kim ne kadar diretirse diretsin olmayacak da, hatta hayatın teorik yanını bir tür insan uydurmasına, bir masala benzetip kıymetsizleştirseler dahi.Pratikte iyiyiz, lakin bu önemsiz mi

N'aber okuyucu? Uzun zamandır görüşmüyoruz, -hoş- zaten senin de bundan rahatsız bir halin yok (kimileri gibi) Neyse o değil de başka bir şey soracağım ben sana:O kadar mı belli oluyor lan yalnızlığım? Valla bak ciddi soruyorum, öyle melankolik bir tavır barındırmaksızın.E biraz tabii malumun ilanı, ben de benim gibi ayarsız, deli dolu ama kesik, bu çağdaki çoğu kişiye

Uzun zaman oldu ben yazmayalı, biraz uzaktan bakıyordum hayata, doğrusu epey uzaktan. Çekilince gördüklerim beni dehşete düşürdü aslında, içinde olduğumuz şeylere hiç o açıdan bakmadığımız bir yerde her şey gerçekten koca birer kandırmacaydı. Her şey.Öyle nihilist bir yaklaşım değil bu her ne kadar nihilizmi tutarlı -mantıklı değil bakın tutarlı- bulsam dahi. Hani bunun bir ucu hedonizme kayar ya,