Alptuğ'un Mekanı

18 Mart 2014

Yalnız Yolculuk

Bir sene daha geçti bügün,ama gel gör ki hala bitmedi yolculuk;durup da bitmesini dilemek yerine gidebildiğince gitmektir işin özü.Ben de onu yapacağım işte,çivisi çıkmış bu dünyada,berbat ve mükemmel insanlarla,iyi kötü sevdalar ile devam edeceğim bu yola;yolun bitimine ne kadar kaldı bilmiyorum,bitmesini isteyecek kadar umutsuz hissetmeme rağmen bunu istemiyorum.

Çünkü yolun karşınıza ne zaman ne çıkaracağını bilemezsiniz;işte ben de dua ediyorum bu yüzden,doğru veya yanlış olmaksızın''olabilecek''insanların karşıma çıkması için.Biliyorum ki elinde sonunda olacak bu,yine başka bir yangın yanacak yolun bir diğer tarafında,biliyorum ki ben ne kadar su döksem de yine alevlenecek gönül otu.Sadece şu an daha çok ihtiyacım var o kadar,boşlukları doldurmak ve anlamlara anlam katmak için;bir yandan da hep boş kalsın istiyorum bir yanım,her baktığımda doldurmasını dilediğim insanları hatırlayayım.Yalnız yürümek istemiyorum ben bu yolda,ya da aşk hissini tıpkı eski günlerde olduğu gibi ciğerimin en derinliklerine soluyamadan sonlandırmak istemiyorum bu yolculuğu.

Artık olması gerekeni değil,beni mutlu edecek olanı istiyorum;çünkü olması gereken şey her kişiye ve duruma göre farklıdır,ama beni en gerçek anlamında mutlu edebilecek tek birşey vardır.Yolun amacı da bu ya zaten,seni mutlu edecek o şeyi aramak;ben de amacına uyup arayacağım,gerekirse varana kadar.Bu da yolculara gelsin,iyi yolculuklar...

Bir Yaş Daha

Bugün doğumgünüm dostlar,bugün tam 14 yaşımdayım.Kutlamaya gerek yok,içinden gelenlere teşekkürlerimle...

Bugün bir yaş daha eksildi ömürden,bir yıl daha yoruldum bugün.Hani her doğumgününde yaşlanmanın esprisi yapılır ya,işte bugün bir esprinin ötesinde yaşlı hissediyorum kendimi.Vay be,dönüp bakınca ne kadar güçlü olduğumu görüyorum.Övünmek gibi anlaşılmasın tabi,ama geçen onca sene benden hiçbirşey koparamamış.Sanırım eskiden daha dirençliymişim ha,beni bu hayatla bütünleyen birşeyler varmış.Şimdi de var tabi aynı şeyler,aynı insanlar;ama onlar da,bana benim kadar uzaklar.Uzak olan onlar değilse bile ihtimalleri,her neyse...

Şaka bir yana harbiden de yaşlandık,ve cidden söylüyorum ki mutlu olmadım.Hem neden olayım ki,birşeylerle debelenilecek,yorgun düşülecek bir koca sene daha.Ben eskiden sanardım ki insanlar büyüyünce dirençleniyor,oysa tam tersiymiş.

Bir sene daha yaşamak ha,kulağa hoş geliyor ama nasıl?Böyle yaşamak istemiyorum,bu şekilde değil;yeni yaşımdan tek dileğim mutluluk ile bağdaştırdığım o birkaç şeyin gerçek olması,ya da en azından öyle olduğunu hissetmek.Bunlar ne midir?Biri aşktır,diğeri sağlık ve bir diğeri ise geleceğe dair yatırımlar.
Ama dilemek istemiyorum,diğer ikisi olsa bile o ilk ihtimalin olmayacağı bariz bir gerçek,ne gerek var dileyip de bir defa daha vurulmaya.

Bu da bir ihtiyarın ilk sözleri olsun sizlere;Hayata göre farzdır aşık olmak,aşkı elde edememek ise vacip;bir sünnet varsa o da olmayacak bir aşktan vazgeçmektir.Kimlere dayanarak söylüyorum peki bunu?Elbet Mecnun,Ferhat,Kerem;işte onlardır benim atalarım,ben atalarımın izinden gitmek için varım.

17 Mart 2014

Kuş Tüyü

Hepinizin de bilmiş olduğu üzere kuş tüylerinin en belirgin özelliği hafif oluşudur,ama ne yazık ki bizler kuş değiliz.Pek çok insan ömrü hayatında bir kez olsun istemiştir kuş kadar hafif ve özgür hissetmeyi.Ama bu pek de mümkün değildir.Bunun için ne gereklidir diye düşünmemek elde değil bazenleri,ama kim ne derse desin sadece şans gereklidir;fakat üzgünüm,o şans dediğin pek kimsede yok.Hem zaten olsaydı hayat denen sınavın bir anlamı kalır mıydı?Bu dediğin kopya çekmek veya kanaat notu kullanmak gibi komik bir durum olurdu.

Zihni boşaltmak hiç de kolay bir eylem değildir,hele ki benim gibi düşünce ile kafayı bozmuş felsefe meraklıları için.Size ne diyorum oğlum,bizler harbi harbi deliyiz.Saçma sapan ve mantığın bir üst seviyesinde gezinen herifleriz biz.Bulutlardan bile üstteyiz lan düşünsenize,zihindi mantıktı falan derken iyice bulaşık suyu oluyor kafalar;sonra sabahı görebilene aşk olsun tabi.

Düşünürler ile sarhoşlar arasındaki fark nedir?Tuhaf gelecek ama ikisi de beynini normal bir insanın kullandığından daha öte kullanır☺Beyin aslında kuş tüyü kadar hafiftir zihinde.Düşünmekten veya yüksek alkol tüketiminden dolayı beyin mayışıyor ve bir anlamda sizin kullanmanıza izin vermediği noktalar bir bir kullanımınıza açılıyor.Morfin salgılamak ile de alakalı tabi,ama mesela benim mizacımda düşünen bir adamın morfin salgıladığı kanısına varmak da hayli ilginç olacaktır...

Bıraktım

Öyle gerekiyordu,ben de bıraktım hayal kurmayı,düşlemeyi,umut etmeyi.Bunlar pek çok insanın bir adım ileri gitmesi için bir araç işlevine sahip olsa da şu durumda bunların herbiri tamamen''etkisiz eleman''sıfatı taşıyordu diyebiliriz.Kâbusa uyanmamak için kâbusun içinde yaşayıp etkisini biraz olsun azaltmak zorundaydım.Bir anlamda kendimi gerçekten koparmayıp gerçeğe bağışıklık kazanmaya çalışıyordum da diyebiliriz.Şimdi ne mi oldu derseniz,hala ayaktayım ve buradayım.Zamana inat atıyor bu kalp,direniyor bu yürek;içimde hala insan olduğumun kanıtı,o bir parça sevgi.

Bütün düşmanlarım,daha karşıma çıkmamış olanlar bile.Onların hiçbiri bu benliğimi benden alamayacak,sevgimi,aşkımı,insanlığımı asla kendi emellerine kullanamayacaklar.Kendimi onlara teslim etmemek için son damlasını vereceğim kanımın.Ha bu arada,insanlar aşkım deyince sanıyor ki birisine aşığım;evet öyle tabi ve bunu da gizlemiyorum,ama benim burada''aşkım''derken kastettiğim şey aşk.Pek çoğunuzun da bildiği üzere ben aşık olmaya aşığım;diğrelerininki su iken benim hayatımın yarısından fazlası aşk.

Aşık olmadan duramam ki ben;çiçeğe,böceğe,kuma,güneşe,buluta,göğe ve toprağa mesela.Humanist kişiliği benimsemek için insan dışında herşeyi de özümsemek lazımdır kanaatimce.Ben insana aşığım,insanın aşkına ve tutkusuna aşığım.Tarifi mümkün değil bunun,dünyayı dünya yapan Allah'a aşığım en başta.

Yani bir anlamda şıpsevdi olduğum da söylenilebilir herhalde,çünkü tek bir yarim yok;ama çok eşli de değilim,bulutları nüfusuma geçirecek halim yok ne de olsa☺

Benden Duymak

Şimdi tutup da sizlere''Aşk yoktur!'',''Ben hiç sevmedim!'',''Vazgeçtim!'',''Pes ettim!''desem inanmazsınız,çünkü beni uzun zamandır okuyan takipçilerim az çok anlamıştır nasıl birisi olduğumu,öğrenmiştir kişiliğimi.Ben yalan söylemeyi beceremem,gülerim genelde;zaten söylemem de,hem neden söyleyeyim ki.Ben bu saatten sonra ne dersem diyim yalnız kendimi kandırmış olurum,tıpkı önceki yazılarımda da bahsettiğim gibi.Ama düşünüyorum bazen,acaba bunları söylerken içimden bir gram olsun geçiyor mudur diye.Bakın,kendi içini bile bilmiyor insan;işte bu kadar körüz biz,içimiz bile kör.Ne kadar da acınası şu insanoğlunun hali,ne kadar da tuhaf hayatla imtihanı.Saçma sapan bir düzene kondurulmuş gibi hissetmiyor değilim bazenleri,ama bu da işin zevki.

Bu durumda ben söylersem inanabileceğiniz tek sözcük''Bitti!''olacaktır.Neyi anlıyorsanız,neyi anlamak istiyorsanız o bitti.Şöyle söyleyeyim sizlere;otobüsü beklemezsin,ama gelmesini istersin ve gelince de binersin.Şimdi ise bu örneğin biraz daha ciddi ve daha gerçekçi anlamlı olanını düşünün,işte buna''aşkın finali''adını veriyorum ben.En kral jübile gibi bu,aşkı susturup bastırmaya çalışmadan önce son bir kez en derin tutkuyla sevmek gibi birşey.Denize dalmadan önce çekilen o derin nefesten hiçbir farkı yoktur bunun,tabi eğer denize bir amaç uğruna dalıyorsanız.

Benimkisi de bir amaç,bir nevi kahramanlık diyelim biz buna.Kimin için mi?Sadece kendim için,belki diğerleri için,belki de aşk tarihini kurtarmak veya bir şekilde herkesi mutlu etmek için.Ben mutlu olur muyum derseniz de eğer,başkaları mutluysa ben zaten mutluyumdur.Fazla birşey mi,herkesin mutluluğu ve iyiliği için bu...

Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )